مديريت مصرف حامل‌هاي انرژي و ميزان انتشار آلاينده‌ها با استفاده از مدل Leap در شهرك صنعتي ليا در استان قزوين

Management of energy carrier’s consumption and emission of pollutants using the Leap model in Lea Industrial Park of Qazvin province

توسعه صنعتي- اقتصادي در كشورهاي در حال توسعه نياز مضاعفي در دسترسي بيشتر به حامل‌هاي انرژي در مقايسه با كشورهاي توسعه يافته ايجاد كرده است. علاوه بر آن ارتقاء استانداردهاي زندگي در جوامع در حال توسعه، در دهه‌هاي اخير باعث افزايش تقاضاي حامل‌هاي انرژي در جهت دسترسي به امكانات و رفاه بيشتر را به دنبال داشته است. در اين مطالعه تاثير اعمال سياست‌هاي مختلف به منظور كاهش انتشار آلاينده هاي هوا (دي اكسيد كربن) و صرفه‌جوئي انرژي در صنايع ايران توسط مدل برنامه‌ريزي انرژي مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفته است. روش بررسي: ابتدا مقادير ورودي منابع انرژي مختلف همچون گاز، برق و سوخت فسيلي در فرآيند توليد صنايع مورد بررسي قرار گرفت ،سپس عوامل موثر در توليد گازهاي گلخانه‌اي در صنايع شناسائي گرديد، پس از آن روند گذشته و وضعيت فعلي صنايع ايران و سياست‌هاي دولت براي كاهش انتشار دي‌اكسيدكربن در اين برنامه ريزي لحاظ شد و همچنين توسعه فناوري‌هاي جديد بهره‌­وري انرژي در صنايع به منظور برآورد كاهش تقاضاي انرژي مورد مطالعه قرار گرفت. در راستاي اين هدف، ميزان انتشار گازهاي گلخانه‌اي در يك سناريوي پايه منطبق بر ادامه روند موجود در صنايع كنوني و همچنين تعيين تقاضاي فعلي و آينده صنايع ايران در طي سال‌هاي 2019 تا 2035 مورد بررسي قرار گرفت.. يافته ها: با در نظر گرفتن توليدات فعلي و آينده در صنايع كشور ميزان انرژي و انتشار دي‌اكسيدكربن در صنايع كشور توسط مدل Leap در سناريوي پايه تعيين گرديد. سپس چهار سناريوي جايگزين فناوري­هاي صرفه‌جوئي انرژي و كاهش انتشار دي‌اكسيدكربن شامل توسعه صنايع و ظرفيت سازي، افزايش احتمالي قيمت سوخت و برق، اجراي استانداردهاي مصرف سوخت و بهره­گيري از فناوري­ هاي CHP براي يك دوره 15 ساله مورد بررسي قرار گرفت .يافته ها حاكي از آن بود كه اعمال توام اين سياست ها منجر به كاهش بيشتري در انتشار گاز co2 معادل خواهد شد. بحث و نتيجه گيري: نتايج به دست آمده نشان داد كه ميزان انتشار كل co2 در شهر صنعتي ليا قزوين در سال مطالعه(1399) معادل صنعت از 61 ميليون تن درسناريوي پايه، به 53 ميليون تن( معادل 15 درصد كاهش) در سناريوي كاهش انتشار در سال 2035 مي‌رسد. در صورتي كه در اثر اعمال سياست تغيير سوخت، ميزان انتشار دي‌اكسيدكربن معادل كل به 58 ميليون تن كاهش يافته (معادل 5 درصد كاهش) و اعمال سياست بهره‌وري انرژي منجر به انتشار 55 ميليون تن (معادل 9/10درصد كاهش) co2 معادل تا سال 2035 مي‌گردد.

Industrial-economic development in developing countries has created a double need for greater access to energy carriers compared to developed countries. In addition, improving living standards in developing societies in recent decades has led to an increase in the demand for energy carriers for access to greater facilities and amenities. In this study, the effect of applying different policies to reduce carbon dioxide emissions and energy savings in Iranian industries has been investigated and evaluated by the energy planning model. Material and Methodology: First the input values of various energy sources such as gas, electricity and fossil fuels in the industrial production process were investigated. Then, the factors affecting the production of greenhouse gases in industries were identified, then the past trend and the current state of Iranian industries and government policies to reduce carbon dioxide emissions as well as the development of new energy efficiency technologies in industry were used to estimate energy demand. In line with this goal, the amount of greenhouse gas emissions in a baseline scenario in accordance with the continuation of the current trend (BAU) in current industries and also to determine the current and future demand of Iranian industries during the years 2019 to 2035 has been studied. Findings: four alternative scenarios of energy saving technologies and reduction of carbon dioxide emissions were considered, including industry development and capacity building, possible increase in fuel and electricity prices, implementation of fuel consumption standards, and use of CHP technologies for a period of 15 years. Therefore, the combined implementation of these two policies will lead to a reduction of 8 million tons of emissions (equivalent to a 13% reduction in emissions) equivalent to total CO2. Discussion and Conclusion: The results show that the total CO2 emissions equivalent to the industry will increase from 61 million tons in the baseline scenario to 53 million tons in the 2035 emission reduction scenario. However, due to the implementation of the fuel change policy, the total amount of carbon dioxide emissions has been reduced to 58 million tons (equivalent to 4.9% reduction) and also the implementation of energy efficiency policy has led to the emission of 55 million tons (equivalent to 9.8% reduction) equivalent CO2 will run until 2035.