سنتز و شناسايي گرافن اكسايد اصلاح شده و استفاده از آن براي حذف جيوه(II) از نمونه هاي آبي

Synthesis and characterization of modified graphene oxide and its use for the removal of mercury (II) from aqueous samples

در كار حاضر، ابتدا گرافن‌اكسايد از گرافيت سنتز شد و سپس با تيواستاميد اصلاح گرديد. گرافن‌اكسايد اصلاح شده با استفاده از تكنيك‌هاي SEM و FT-IR شناسايي گرديد. در ادامه، حذف جيوه (II) از محيط‌هاي آبي با استفاده از گرافن‌اكسايد اصلاح شده به عنوان جاذب، مورد مطالعه قرار گرفت. بهترين شرايط براي حذف جيوه(II) شامل: pH محلول، مقدار جاذب، زمان تماس و دور شيكر به ترتيب 3، 05/0 گرم، 10 دقيقه و rpm 100 بدست آمد. در شرايط بهينه داده‌هاي سنتيكي با استفاده از مدل‌هاي سنتيكي شبه مرتبه اول و دوم مورد بررسي قرار گرفتند و نتايج نشان دادند كه مدل سنتيكي شبه مرتبه دوم بهترين تطابق را با داده‌هاي سنتيكي دارد. ايزوترم‌هاي لانگموير و فروندليچ براي بررسي نتايج آزمايشگاهي مورد مطالعه قرار گرفتند و اين مطالعات نشان دادند كه مدل ايزوترم لانگموير مطابقت خوبي با داده‌هاي جذبي دارد. نتايج به دست آمده نشان داد كه گرافن‌اكسايد اصلاح شده، مي تواند به طور موثر براي حذف جيوه(II) از نمونه‌هاي آبي و پساب به كار گرفته شود

In the present work, graphene oxide was first synthesized from graphite and then modified with thioacetamide. Modified graphene oxide was characterized using SEM and FT-IR techniques. Subsequently, the removal of mercury (II) from aqueous media using modified graphene oxide as adsorbent was studied. The best conditions for mercury (II) removal were: solution pH, adsorbent amount, contact time, and shaker speed, respectively, 3 ، 0.05 g, 10 min and 100 rpm, respectively. Adsorption kinetics of Hg (II) on modified graphene oxide followed the pseudo-second-order kinetic model. The Langmuir and Freundlich isotherms were studied for experimental results and these studies showed that the Langmuir isotherm model is in good agreement with the absorption data. The results showed that modified graphene oxide can be effectively used to remove mercury (II) from aqueous and wastewater samples.