تعيين و طراحي الگوي ساختاري رابطه تناسب هاي پنج گانه(فرد-شغل، فرد-سازمان، فرد- حرفه، فرد-گروه و فرد-كارراهه) و استرس شغلي باتوجه به نقش تعديلي شخصيت

Designing of the structural model of the relationships between the five-fits (person-job, person-organozition, person-vocation, person-group and person-career) with job stress considering moderating role of personality characteristics

اين پژوهش با هدف تعيين رابطه بين تناسب هاي پنج گانه (تناسب فرد محيط) و استرس شغلي و نقش تعديل كنندة ويژگي هاي شخصيتي انجام شد. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري را كليه كاركنان شركت پلي اكريل ايران (800 نفر) در سال 1397 تشكيل مي دادند. حجم نمونه با استفاده از نمونه‌گيري تصادفي متناسب با حجم (260 نفر) برآورد گرديد. ابزارهاي سنجش شامل؛ پرسشنامه هاي تناسب فرد- شغل(PJF) فرد- سازمان(POF)، تناسب فرد- حرفه(PVF) و فرد- گروه (PGF)، تناسب فرد- كار راهه (PCF)، استرس شغلي (JS) و پرسشنامه ي ويژگي هاي شخصيتي (NEO) بودند. براي تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي و مدل يابي معادلات ساختاري از طريق نرم افزار آماري PLS smart, استفاده شد. يافته ها نشان داد كه: رابطه بين تناسب هاي فرد -گروه و استرس شغلي وتناسب‌هاي پنج‌گانه و استرس شغلي معنادار است و مولفه شخصيتي تجربه‌پذيري رابطه بين تناسب هاي پنج گانه و استرس شغلي را به صورت معنادار تعديل مي كند. در اين پژوهش از بين تناسب هاي پنج گانه و ويژگي هاي شخصيتي ، تناسب فرد- گروه و مولفه‌ي شخصيتي تجربه پذيري نقش اساسي در كاهش استرس داشتند. پيشنهاد مي شود كه مديريت شركت از الگوي ساختاري جهت كاهش استرس شغلي كاركنان خود بهره بگيرد.

Stress is a general phenomenon and a major challenge in working environments, which can endanger the physical and mental health, as well as reduce the quantity and quality of staff's performance. There are several patterns and approaches in which has somehow examined stress in the workplace. Another model that has entered the literature and research of industrial and organizational psychology in recent decades is the fit-person-environment approach. However, despite the discovery of the individual-environment dimensionality as a multiple structure, there are few studies that measure all the angles and dimensions of this important structure in relation to stress, or they investigate the role of personality traits in relation to individual-environment while occupational stress has been considered as a moderator variable. Therefore, the present study has been carried out with regard to this deficiency and defect in previous researches with the aim of expanding the pattern of the person-environment fit and the development of its literature in Iran.