عنوان مقاله :
اثر استفاده طولانيمدت از بريس بر فعاليت الكتريكي عضلات در افراد داراي زانو پرانتزي طي دويدن: يك كارآزمايي باليني تصادفي سازه شده
عنوان به زبان ديگر :
THE EFFECT OF LONG-TERM USE OF BRACES ON ELECTRICAL MUSCLE ACTIVITY IN PEOPLE WITH GENU VARUS WHILE RUNNING: A RANDOMIZED CONTROLLED TRIAL
پديد آورندگان :
اقبالي ميداني، محمد دانشگاه محقق اردبيلي - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي , جعفرنژاد گرو، اميرعلي دانشگاه محقق اردبيلي - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي - گروه مديريت و بيومكانيك ورزشي
كليدواژه :
زانو پرانتزي , دويدن , فركانس فعاليت عضله , بريس
چكيده فارسي :
پيشزمينه و هدف: زانوي پرانتزي يكي از شايعترين عارضه هاي اندام تحتاني هست كه عملكرد افراد را در طي فعاليتهاي روزمره و ورزشي تحت تأثير قرار ميدهد. هدف از پژوهش حاضر، بررسي تأثير استفاده از بريس هاي حمايتكننده مفصل زانو بر فركانس فعاليت عضلات در افراد داراي زانو پرانتزي در طي دويدن است.
مواد و روش كار: پژوهش حاضر از نوع نيمه تجربي بود.30 دانشجوي پسر داراي زانوي پرانتزي (20-30 سال) بهصورت تصادفي در دو گروه كنترل و تجربي قرار گرفتند. استفاده از بريس زانو به مدت 8 هفته براي گروه تجربي انجام شد. از آزمودني ها خواسته شده بود تا در اغلب فعاليت هاي روزانه خود از بريس استفاده نمايند. فعاليت الكتريكي عضلات منتخب بهوسيله دستگاه الكترومايوگرافي ثبت شد. جهت تحليل هاي آماري از آزمون آناليز واريانس با اندازههاي تكراري (Repeated measure ANOVA) در سطح معناداري 0/05 استفاده شد.
يافته ها: نتايج پژوهش حاضر نشان داد فعاليت الكتريكي عضله دوسر راني كاهش معناداري را در فاز اتكاي دويدن بهاندازه (76/63-) درصد طي پسآزمون در مقايسه با پيشآزمون نشان داد (0/026=P). همچنين فعاليت الكتريكي عضله دوقلو در فاز اتكاي دويدن طي پسآزمون در مقايسه با پيشآزمون كاهش معناداري را بهاندازه (21/09-) درصد نشان داد (0/036=P). فعاليت الكتريكي ساير عضلات در گروه تجربي، هيچگونه اختلاف معناداري را طي پسآزمون در مقايسه با پيشآزمون نشان نداد (0/05
چكيده لاتين :
Background & Aims: Genu varus is one of the most common lower limb complications that affect a
person's performance during daily activities and sports. The aim of this study was to investigate the
effect of using knee braces on the frequency content of lower limb muscles in people with genu varus
while running.
Materials & Methods: The present study was quasi-experimental. 30 male students with genu varus
(20-30 years) were randomly divided into control and intervention groups. Knee brace was used for 8
weeks in the experimental group. The subjects used a knee brace in most of their daily activities.
Electrical activity of selected muscles was recorded by electromyography system. For statistical
analysis, repeated measures analysis of variance (ANOVA) was used at a significance level of 0.05.
Results: The results of the present study showed that the electrical activity of the biceps muscle showed
a significant decrease during stance phase by -67.63% at post-test compared to the pre-test (p = 0.026).
Also, the electrical activity of the biceps muscle during stance at the post-test compared to the pre-test
showed a significant decrease by 21.09% (p = 0.036). The electrical activity of other muscles in the
intervention group did not show any significant difference during the post-test compared to the pre-test
(p <0.05).
Conclusion: Due to the decrease in the frequency of medial gastrocnemius and biceps femoris muscles,
it can be stated that long-term use of the brace can improve running mechanics.
عنوان نشريه :
مطالعات علوم پزشكي
