عنوان مقاله :
بررسي عوامل مؤثر بر ضخامت لايه فيبر عصبي شبكيه در ناحيه پاپيلاري و ماكولا با استفاده از دستگاه OCT
عنوان به زبان ديگر :
DETERMINATION OF FACTORS ASSOCIATED WITH PERIPAPILLARY RETINAL NERVE FIBER LAYER and MACULAR THICKNESS USING OPTICAL COHERENCE TOMOGRAPHY
پديد آورندگان :
استادي مقدم، هادي دانشگاه علوم پزشكي مشهد , نخجوان پور، ندا دانشگاه علوم پزشكي زاهدان , پاينده، ابوالفضل دانشگاه علوم پزشكي زاهدان - مركز تحقيقات بيماريهاي عفوني و گرمسيري , صداقت، محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي مشهد
كليدواژه :
ضخامت شبكيه , طول محوري , دستگاه توموگرافي انسجام نوري(OCT)
چكيده فارسي :
پيشزمينه و هدف: ضخامت لايه فيبر عصبي شبكيه عامل مهمي در تشخيص بهموقع اختلالات عملكرد سگمان خلفي چشم، ارزيابي اثر درمان و پيشرفت بيماري محسوب ميشود. هدف مطالعه حاضر مقايسه ضخامت شبكيه در ناحيه ماكولا و اطراف پاپيلاري در مردان و زنان و عيوب انكساري مختلف و تعيين عوامل مؤثر بر اين ضخامت بود.
مواد و روش كار: مطالعه مقطعي حاضر بر روي 58 فرد (116 چشم) سالم كه براي جراحي عيوب انكساري به كلينيك چشم توس مشهد در سال 2014 مراجعه كرده بودند و همراهان آنها انجام شد. براي اندازهگيري ضخامت شبكيه از دستگاه توموگرافي انسجام نوري (OCT) استفاده گرديد. اطلاعات با استفاده از روشهاي آمار توصيفي، آزمون تي، تحليل واريانس يكطرفه و مدل رگرسيون چندگانه مورد تحليل قرار گرفتند. مقادير P كمتر از 5درصد بهعنوان سطح معناداري در نظر گرفته شد.
يافتهها: ميانگين سن شركتكنندگان 0/42 ± 26/02 سال بود. ميانگين متغيرهاي اكيوالاناسفر برابر با 0/36 ± 2/06- ديوپتر، طول محوري 0/14 ± 23/89 ميليمتر، متوسط ضخامت اطراف ناحيه پاپيلاري 0/94 ± 89/91 ميكرومتر، متوسط ضخامت ناحيه ماكولا 1/84 ± 274/68 ميكرومتر و حجم كل ماكولا 0/07 ± 9/89 ميليمتر مكعب برآورد شدند. نتايج نشان دادند كه متغيرهاي طول محوري و جنس دو عامل مهم در تعيين ضخامت ماكولا هستند. همچنين طول محوري ارتباط معناداري با ضخامت ناحيه پاپيلاري داشت (0/05 > P).
بحث و نتيجهگيري: اندازهگيري ضخامت شبكيه بدون در نظر گرفتن نوع عيب انكساري ميتواند منجر به سوگيري در تشخيص بيماري شود. از نتايج اين مطالعه ميتوان براي افزايش دقت ارزيابي بيماريهاي چشمي استفاده كرد.
چكيده لاتين :
Background & Aims: Retinal nerve fiber layer thickness is an important factor in the early diagnosis of
posterior pole dysfunctions, assessment of treatment effect, and disease progression. The aim of this
study was to compare the macular and peripapillary retinal thickness between genders and among
refractive error types in healthy subjects. In addition, effective determinants of the thickness were
ascertained.
Materials & Methods: This cross-sectional study was conducted on 58 subjects (116 eyes) who were
referred to the Toos eye clinic of Mashhad, northeast of Iran, for refractive error surgery and their
caregivers in 2014. We used Optical Coherence Tomography for retinal thickness measurements.
Results: The mean age was 26.02±0.42 years. The mean±SD spherical equivalence was estimated to be
-2.06 ± 0.36 dioptres, axial length was 23.89 ± 0.14 mm, average peripapillary thickness was 89.91 ±
0.94 μm, average macular thickness was 274.68 ± 1.84 μm, and overall macular volume was 9.89 ± 0.07
mm3. Multiple linear regression modeling indicated that axial length and gender had a significant effect
on average macular thickness. Axial length also showed a substantial effect on average peripapillary
thickness.
Conclusion: Retinal thickness measurement regardless of refractive error type could lead to bias in
disease diagnosis. The results of the present study might be used to enhance the assessment precision of
ocular diseases.
عنوان نشريه :
مطالعات علوم پزشكي