مقايسه اثربخشي درمان‌ شناختي- رفتاري و درمان تلفيقي بر خوددلسوزي و خودتنظيمي هيجاني در بيماران قلبي

Comparison of the effectiveness of cognitive-behavioral therapy and combination therapy on self-compassion and emotional self-regulation in heart patients

هدف: پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي درمان شناختي- رفتاري هيجان‌مدار و تلفيق درمان مبتني بر پذيرش و تعهد و آموزش شفقت به خود بر خوددلسوزي و خودتنظيمي هيجاني در بيماران قلبي شهر خرم‌آباد در سال 1399 مي‌باشد. روش‌ها: پژوهش حاضر نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه است. جامعه‌ي آماري زنان مبتلا به بيماري قلبي شهر خرم‌آباد در سال 1399بود كه 45 نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايشي و يك گروه گواه جايگزين شدند، براي هر دو گروه درمان به طور جداگانه 10 جلسه 90 دقيقه‌اي برگزار شد و براي گروه گواه آموزشي اعمال نشد. ابزار پژوهش مقياس دلسوزي به خود، نف با تعداد 26 سوال و خودتنظيمي هيجاني، لارسن و مايك با تعداد10 سوال بود. از نرم‌افزارSPSS و آزمون تحليلي كواريانس چند متغيره براي تجزيه و تحليل داده‌ها استفاده شد. نتايج: تلفيق درمان مبتني بر پذيرش و تعهد و آموزش شفقت بر خود و درمان شناختي- رفتاري هيجان‌مدار باعث بهبود دلسوزي به خود و خودتنظيمي هيجان در زنان مبتلا به بيماري قلبي عروقي مي‌شوند (P-Value> 0.05) و درصد بهبودي آن‌ها بيشتر از آزمودني‌هاي گروه گواه مي‌باشد (P-Value> 0.05) ولي دو گروه آزمايشي تفاوت معناداري با هم نداشتند(P-Value> 0.0). نتيجه‌گيري: تلفيق درمان مبتني بر پذيرش و تعهد و آموزش شفقت بر خود و درمان شناختي- رفتاري هيجان‌مدار موجب آگاهي نسبت به هيجانات و كنترل ميزان هيجانات و ميزان دلسوزي به خود را در زنان مبتلا به بيماري قلبي افزايش مي‌دهد. بنابراين هر دو درمان براي اگاهي از هيجانات و دلسوزي به خود مؤثر هستند.

Aim: The present study compares the effectiveness of emotion-oriented cognitive-behavioral therapy and the combination of acceptance-based therapy and commitment and self-compassion training on self-compassion and emotional self-regulation in heart patients in Khoramabad in 2021. Methods: The present study is a quasi-experimental with pre-test-post-test design with a control group. The statistical population was women with heart disease in Khoramabad in 2021. Forty-five people were selected through the convenience sampling method and randomly assigned to two experimental groups and one control group. Ten separate 90-minute sessions were held for both treatment groups, and no training control group was applied. The research instruments were the Self-Compassion Scale of Neff with 26 questions and the Emotional Self-Regulation Scale of Larsen and Mike with ten questions. SPSS software and multivariate analysis of covariance were used to analyze the data. Results: Combining acceptance-commitment therapy with self-compassion training and emotion-driven cognitive-behavioral therapy improves self-compassion and emotional self-regulation in women with cardiovascular disease (P-Value> 0.05), and their recovery rate is higher than the control group (P-Value> 0.05). However, the two experimental groups were not significantly different (P-Value> 0.0). Conclusion: Combining acceptance-commitment therapy with self-compassion training and emotion-driven cognitive-behavioral therapy increase awareness of emotions and controls the level of emotions and self-compassion in women with heart disease. So, both treatments are effective for awareness of emotions and self-compassion.