مطالعة تطبيقي سياست‌هاي نظام آموزش عالي كشاورزي با رويكرد سياست‌هاي كلان بخش كشاورزي ايران

A Comparative Study of Agricultural Higher Education System Policies with Macro Policies Aapproach in Agricultural Sector

امروزه آموزش عالي كشاورزي با چالش‌هايي رو‌به‌روست كه از مهم‌ترين آن‌ها كاهش استقبال افراد براي تحصيل در رشته‌هاي مذكور و افزايش بيكاري در بين دانشآموختگان آن است. بنابراين مطالعۀ سياست‌هاي اين نظام در كشورهاي پيشرو در حوزۀ كشاورزي بسيار كمك‌كننده است. هدف اصلي اين مقاله بررسي سياست‌هاي آموزش عالي كشاورزي با رويكرد سياست‌هاي كلان بخش كشاورزي كشور بود. كشورهاي مورد مطالعه شامل ايالات متحدۀ امريكا، هلند و هندوستان بود كه با روش تطبيقي و استفاده از الگوي بردي انجام شد. نتايج مطالعه نشان داد كه نظام آموزش عالي كشاورزي در كشورهاي منتخب با تهديداتي مواجه است و اين موضوع عموميت دارد و مختص كشور خاصي نيست؛ اما تفاوت كشورها در چاره‌‌انديشي و پاسخ‌گويي به تهديدها و تدوين سياست‌هاي منسجم شفاف و كارآمد و عمل كردن به آن‌هاست كه ميزان موفقيت كشورها را رقم مي‌زند. مطابق با يافته‌ها و براساس مطالعۀ كشورهاي شبيه‌تر به ايران، اجراي راهبردهايي مانند برندسازي و جهت‌گيري بازاريابي براي نظام آموزش عالي كشاورزي پيشنهاد شده است. همچنين يافته‌هاي تحقيق در تدوين سياست‌ها و راهبردهاي نظام آموزش عالي كشاورزي به سياست‌گذاران اين حوزه كمك مي‌كند.

Currently, the higher education of agriculture is facing serious challenges, the most important of which is individual's lack of interest for studying the related majors, and increased unemployment among the graduated people. Accordingly, investigating the policies of the developed countries in agriculture could be beneficial. The main purpose of this study is to analyze the policies of higher education in agriculture through the approach of macro-policy of agriculture. The target countries are the USA, Netherland, and India which were studied comparatively and based on the board model. The findings indicated that the higher education system in agriculture in the selected countries is facing challenges which are not particular to a specific country. However, the resolutions, responsiveness to threats, and coherent, transparent, and practical policies are the key reasons for their success. Suggestions are made based on the findings and the comparative studies of the similar countries to Iran to execute the branding strategies and commercializing the higher education system in agriculture. The findings could also be implemented in designing policies and strategies of higher education in agriculture.