بررسي ارتباط كبد چرب غيرالكلي و رتينوپاتي ديابتي در بيماران ديابتي نوع دو: يك مطالعه مقطعي

زمينه: رتينوپاتي ديابتي يك عارضه مزمن شايع ديابت و يكي از دلايل اصلي نابينايي اكتسابي در جهان است. اخيراً، علاوه بر عوامل خطر شناخته شده برخي از عوامل خطر ديگر نظير كبد چرب غيرالكلي در پاتوفيزيولوژي رتينوپاتي مطرح شده است. اين مطالعه در نظر دارد همراهي كبد چرب با رتينوپاتي را در يگ گروه از مبتلايان به ديابت نوع دو مورد بررسي قراردهد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه مقطعي بر روي 1294بيمار مبتلا به ديابت نوع دو كه از بهمن 1396تا خرداد 1399 به كلينيك‌هاي غدد درون‌ريز در زاهدان، مراجعه كرده بودند، انجام شده است. همه افراد از نظر رتينوپاتي و بيماري كبد چرب غيرالكلي مورد بررسي قرار گرفتند. معاينه سيستميك‌، معاينه چشم، تست‌هاي بيوشيميايي و سونوگرافي كبد براي همه شركت كنندگان انجام شد. براي ارزيابي تفاوت متغيرهاي كمي پيوسته از آزمون t مستقل و براي متغيرهاي كيفي از آزمون مجذور كاي استفاده شده است. براي برآورد نسبت شانس اجزاي مختلف در ايجاد رتينوپاتي از تحليل رگرسيون لجستيك چندگانه استفاده شد. همه تجزيه و تحليل‌ها توسط نرم‌افزار STATA ويرايش 22 انجام شده است. يافته‌ها: در مجموع 87/71 درصد از شركت كنندگان مبتلا به كبد چرب و 56/39 درصد مبتلا به رتينوپاتي بودند. تجزيه و تحليل رگرسيون لجستيك چند متغيره از عوامل خطر نشان داد كه كبد چرب و جنس مرد به طور مستقل با حضور رتينوپاتي ارتباط دارند. نتيجه‌گيري: كبد چرب در بيماران مبتلا به ديابت نوع دو بسيار شايع است و يك عامل خطر براي بروز رتينوپاتي محسوب مي‌شود.