تأثير مداخله چندوجهي در سطوح مختلف كودك، والدين، و همسالان بر بهبود حافظه فعال كودكان مبتلا به اختلال نارسايي ‌توجه/ فزون‌كنشي

هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير مداخله چندوجهي درسطوح مختلف كودك، والدين، وهمسالان بر بهبود حافظه فعال كودكان مبتلا به اختلال نارسايي توجه/ فزون كنشي بود. روش پژوهش نيمه تجربي، با مراحل پيش و پس آزمون بود. جامعه آماري پژوهش كليه پسران با علائم اختلال نارسايي توجه/فزون‌كنشي‌ 6 تا 9 سال شهر كرمانشاه درسال تحصيلي 98-97 بود كه از بين آن ها به روش نمونه‌گيري خوشه اي، تعداد 30 دانش‌آموز با تشخيص اختلال نارسايي توجه/ فزون‌كنشي‌مبتني برمصاحبه باليني ساختاريافته ازملاك هاي موجود درچهارمين ويرايش راهنماي تشخيصي و آماري اختلال‌هاي رواني سادوك و سادوك و تاييد روانپزشك انتخاب شده، و به روش تصادفي در دو گروه 15 نفري آزمايش وكنترل  قرار گرفتند. انتخاب تصادفي همسالان وهمچنين والدين كودكان گروه ازمايش درسطوح ديگر برنامه آموزشي قرارداشتند. درگروه ازمايش كودكان داراي اختلال برنامه آموزش كنش هاي اجرايي، و براي كودكان عادي همسال آموزش مهارت هاي ارتباطي و براي والدين آموزش تغيير رفتار فرزندپروري و ارتباطي انجام شد دراين پژوهش نرم‌افزار سنجش حافظه فعال دانيمن و كارپنتر در دومرحله اجرا شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس انجام شد. يافته‌ها نشان داد كه آموزش تلفيقي چندوجهي باعث بهبود حافظه فعال و اندوزش گروه ازمايش شد، ولي بر پردازش آن ها تاثير ‌معني‌داري نداشت. فراهم كردن بستر مناسب از طريق آموزش خانواده و همسالان و آموزش همزمان كنش‌هاي اجرايي به موثر بودن اين تلفيق كمك كرد. پيشنهاد ‌مي‌شود در درمان كودكان با اختلال نارسايي توجه/فزون‌كنشي از روش هاي چندوجهي استفاده شود.