رابطه بين ذهن‌آگاهي و تفكر مثبت: نقش ميانجي تنظيم هيجاني و شفقت خود

پژوهش حاضر با هدف ارزيابي برازش رابطه بين ذهن آگاهي و تفكر مثبت با ميانجي‌گري تنظيم هيجاني و شفقت خود در دانشجويان انجام گرفت. جامعه پژوهش شامل كليه دانشجويان مشغول به تحصيل در دانشگاه‌هاي شهر قزوين بود كه از ميان آن‌ها 200 دانشجو با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. شركت‌كنندگان در اين مطالعه به چهار مقياس پنج‌وجهي ذهن آگاهي باير و همكاران، افكار خود آيند مثبت اينگرام و ويسنيكي، راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان گارنفسكي و همكاران و شفقت خود نف پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از روش‌ آماري تحليل مسير تحليل شدند. نتايج شاخص هاي برازندگي حاكي از برازش مدل پيشنهادي بود. ضرايب مسيرهاي مدل پيشنهادي نشان داد كه بين ذهن آگاهي و تنظيم شناختي هيجان، بين ذهن آگاهي و تفكر مثبت، بين ذهن آگاهي و شفقت خود رابطه مثبت و معني‌دار وجود دارد. همچنين بين دو متغير ذهن آگاهي و تفكر مثبت با ميانجي گري تنظيم شناختي هيجان و شفقت خود نيز رابطه مثبت معني دار وجود دارد. يافته هاي پژوهش نشانگر اهميت ذهن آگاهي به‌عنوان يكي از ويژگي ها و مهارت هاي روان‌شناختي بر تفكر مثبت دانشجويان با ميانجي گري تنظيم شناختي هيجان و شفقت خود بود.