سندروم معشوقه در مناسبات باكو – تل آويو و رسالت رسانه‌هاي ايراني

مناسبات باكو با تل آويو از زمان استقلال جمهوري آذربايجان تاكنون (2017م) به ‌طور پيوسته در حال توسعه مخفيانه بوده است. مقامات باكو و تل آويو، اين مناسبات را فراتر از روابط راهبردي و در سطح «اتحاد راهبردي» عنوان مي‌كنند. با وجود ابعاد گسترده مناسبات جمهوري آذربايجان و رژيم صهيونيستي، ديدگاه‌هاي متفاوتي در ارزيابي كميت و كيفيت مناسبات وجود دارد كه از تقليل در مناسبات مذكور تا مبالغه در آن را شامل مي‌شود. دليل اصلي اين تفاوت به پيچيدگي و پنهان‌كاري در مناسبات دو طرف مرتبط مي‌شود. به طوري كه اليه پوده استاد عبري دانشگاه قدس از اين مناسبات با عنوان «سندروم معشوقه» نام مي‌برد كه نزديك اما پنهاني مي‌باشد. با توجه به خصومت رژيم نامشروع صهيونيستي با ايران و پيوندهاي ديني، تاريخي، فرهنگي، نژادي و همسايگي ايران و جمهوري آذربايجان، مناسبات باكو و تل آويو بر تهران داراي تبعاتي است. از اين‌رو ضرورت دارد با تبيين علمي و واقع‌بينانه ابعاد اين مناسبات، رسالت رسانه‌هاي ايراني در اين خصوص تبيين گردد. مقاله حاضر در چارچوب نظريه «تحت‌الحمايگي سياسي» معتقد است توسعه نفوذ رژيم صهيونيستي در حوزه‌هاي مختلف جمهوري آذربايجان با طرح‌هايي نظير «ماشاو» در بخش كشاورزي و فرهنگي آغاز شده و تا حساس‌ترين حوزه‌هاي سياسي، اقتصادي، امنيتي، ديني، نظامي، آموزشي، ارتباطات، سايبري، بهداشتي و ... گسترش يافته است. بر اين اساس، رسانه‌هاي ايراني رسالت جدي براي توجه كردن به ابعاد مناسبات باكو و تل آويو و آگاه كردن مخاطبان از ماهيت و تبعات مناسبات مذكور دارند.