بررسي جلوه‌هاي كهن الگوي مادر در نمايشنامه‌ي «اسب‌هاي آسمان خاكستر مي‌بارند» با تكيه برآراي يونگ

كهن الگو بازتاب مفاهيم و تعابير جهان‌شمول از يك موضوع واحد در ناخودآگاه جمعي است. يكي از مهم‌ترين مفاهيم آن كهن الگوي مادر است كه به لحاظ تنوع در معنا و فرم در افسانه‌ها و داستان‌هاي كهن حضور گسترده‌اي داشته است. در اين پژوهش بازتاب كهن الگوي مادر بر اساس نظريات كارل گوستاو يونگ در تصويرِ شخصيت زن در نمايشنامه ي «اسب‌هاي آسمان خاكستر مي‌بارند» اثرِ نغمه ثميني مورد مطالعه قرار گرفته است. پژوهش‌هاي پيشين تاكنون در زمينه ي بررسي كهن الگوي مادر در آثار ادبي مانند شعر و داستان بوده است. در اين پژوهش كه به روش تحليلي ـ توصيفي و با استناد به منابع كتابخانه‌اي و اينترنتي صورت پذيرفته به اين پرسشِ اساسي پرداخته مي شود كه: مؤلفه هاي كهن الگوي مادر در نمايشنامه ي «اسب‌هاي آسمان خاكستر مي‌بارند» چگونه بازتاب يافته است؟ از اينرو فرضيه ي مقاله نشان مي دهد كه كهن الگوي مادر در عناصري همچون شخصيت پردازي، رويدادها و نمادهاي نمايشنامه بازتاب دارد. در نتيجه گيريِ مقاله تأكيد مي شود كه كهن الگوي مادر در وجه حقيقي شامل: آفرينندگي، حمايتگري، پاكي، الوهيت، اميدبخشي، رهايي، بازتاب زندگي در ضمير ناخودآگاه(ترديد، عقده مادري، درد، رنج، تنهايي) و در صور مجازي در عناصر طبيعي شامل: تأثير زندگي گذشته در ضمير ناخودآگاه به شكل نمادينِ زهدان مادر، تولدي دوباره، نگهباني و امنيت بخشي است.