زنان متولد دهۀ شصت و نقش آنها در آينده؛ مطالعه‌اي كيفي در بلوك‌هاي سازنده تصاوير آينده (مورد مطالعه: استادان زن شهر اصفهان)

تحقق هر آينده مطلوبي در ايران، در گرو مشاركت زنان به‌مثابۀ نيمي از كنش‌گران اين آينده است. بررسي ميزان احساس تعلق خاطر زنان به آينده و تلاش براي افزايش اين احساس، گامي در جهت تقويت اميد اجتماعي در جامعه است. آينده‌پژوهي دانش شناخت و ساخت چنين آينده‌اي است. يكي از رويكردهاي آينده‌پژوهانه استخراج و تحليل تصاوير آينده است. اين پژوهش با روش تحليل مضمون به استخراج و تحليل تصاوير ذهني زنان متولد دهۀ شصت از آينده انجام شده و طي چهار مرحله كدگذاري روي داده‌هاي حاصل از 15مصاحبه نيمه‌ساختاريافته از زنان دانشگاهي در شهر اصفهان، شش مضمون فراگير به‌دست‌آمده است. اين مضامين كه بلوك‌هاي سازنده تصاوير آيندۀ ذهن اين زنان هستند، عبارت‌اند از: «در انتظار بهترين آينده»، «آينده جنسيتي»، «عصر انسان»، «دولت من»، «آينده‌اي كه نمي‌خواهمش» و «بي‌آيندگي اجتماعي». بنابر نتايج اين پژوهش، تحقق هر آينده‌اي در گرو ايجاد بستر نقد فراگير وضع موجود، گسترش شكل جديدي از مشاركت زنان در خلق آينده به‌منظور ايجاد حسّ تعلق به اين آينده است، توصيۀ راهبردي اين پژوهش «اثرپذيري» سياست‌ها و سياست‌گذاران از اين تصاوير و «اثرگذاري» سياست‌هاي آينده بر روي اين مضامين است تا منجر به خلق آينده‌اي پايدار شود.