اثر اقدامات مديريت منابع انساني سبز بر نوآوري سبز با نقش ميانجي فرهنگ سازماني سبز (مورد مطالعه: مديران و كارشناسان شركت‌هاي كوچك فرآوري ضايعات)

با افزايش حساسيت جوامع به مباحث محيطي، اقداماتي همچون مسئوليت اجتماعي شركت، حفاظت محيط زيست، عملكرد پايدار، و توليد ناب مورد توجه استراتژيست‌ها و ذي‌نفعان كليدي شركت‌ها قرار گرفته است. به عبارت ديگر آلودگي محيط زيست به يكي از چالش‌هاي مهم جهاني تبديل شده و شركت‌هاي فرآوري ضايعات به منزله صنايع با ارزش افزوده بالا و آينده‌دار شناخته مي‌شوند. هدف از اين پژوهش بررسي تأثير اقدامات مديريت منابع انساني سبز بر نوآوري سبز با نقش ميانجي فرهنگ سازماني سبز بود. جامعه آماري پژوهش مديران و كارشناسان شركت‌هاي فرآوري ضايعات در شهرك‌هاي صنعتي استان تهران بودند كه بر اساس جدول مورگان از ميان آن‌ها نمونه‌اي با حجم 165 نفر به روش طبقه‌اي متناسب انتخاب شد. براي سنجش متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه استفاده شد. پايايي پرسشنامه‌ها با روش آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي به تأييد رسيد و براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از مدل‌سازي معادلات ساختاري و نرم‌افزار pls استفاده شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد اقدامات مديريت منابع انساني سبز در شركت‌هاي فرآوري ضايعات هم به صورت مستقيم و هم از طريق فرهنگ سازماني سبز بر نوآوري سبز تأثير مثبت و معنادار دارد. نتايج پژوهش نشان‌دهنده آن است كه مقصود از اقدامات مديريت منابع انساني سبز آموزش كاركنان در جهت ارتقاي سطح توانايي‌ها و مهارت‌ها و دانش سبز و ايجاد انگيزه به منظور به كار بردن آن مهارت‌ها و توانايي‌ها در جهت اهداف سازماني است. اين اقدامات آموزشي و تشويقي، كه توسط مديران سطوح بالاي سازماني صورت مي‌پذيرند، به مرور به جزئي از فرهنگ سازمان تبديل خواهند شد كه خروجي آن كاهش مصرف انرژي، كاهش آلودگي، استفاده كارآمد از مواد بازيافت، و ارائه محصولات حامي محيط زيست خواهد بود.