طراحي مدل پيشران‌هاي نشاط كاركنان سازمان‌ها با تكنيك فراتركيب

هدف پژوهش حاضر شناسايي پيشران‌هاي مؤثر بر نشاط سازماني كاركنان بود كه به روش فراتركيب و با رويكرد ساندلوسكي و باروسو انجام گرفت. جامعه آماري شامل همه مقالات و پايان‌نامه‌هاي علمي و پژوهشي در حوزه نشاط بود كه با مرور سيستماتيك تعداد 36 نمونه انتخاب و اعتبار آن‌ها با برنامه مهارت‌هاي ارزيابي حياتي (CASP) مشخص شد. يافته‌هاي پژوهش با تحليل محتوا و استفاده از نرم‌افزار MAXQDA نسخه 2018 در قالب مدل پيشران‌هاي نشاط كاركنان، مشتمل بر 46 شاخص و 10 مؤلفه (شغلي، مديريت و رهبري، رفاهي، زمينه‌اي، فيزيولوژيكي، شخصيتي، اعتقادي، مهارتي، ارتباطات، رفتارهاي شهروندي سازماني) و 3 بعد (فردي، سازماني، اجتماعي) به دست آمد. بر اساس نتايج حاصله مؤلفه زمينه‌اي با 10.58 درصد، مؤلفه شخصيتي با 6.73 درصد، و شاخص معنادار بودن كار با 3.85 درصد داراي بيشترين فراواني بودند. براي سنجش اعتبار مطالعه از ضريب كاپاي كوهن استفاده شد. اميد است مديران با به‌كارگيري نتايج پژوهش حاضر سهمي در ايجاد نشاط و سلامت روح و جسم كاركنان سازمان‌ها در جهت تحقق وظيفه مسئوليت اجتماعي خود داشته باشند.