تأثير گروه‌درماني معنوي بر افسردگي، اضطراب و استرس مراقبين خانوادگي كودكان مبتلا به سرطان

هدف: مراقبت از كودك مبتلا به سرطان تنش‌هاي بسياري به همراه دارد. به نحوي كه سبب پيدايش مشكلات هيجاني و عاطفي عميق نظير استرس، اضطراب و افسردگي در مراقبين خانوادگي وي مي‌شود. اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي گروه‌درماني معنوي بر افسردگي، اضطراب و استرس مراقبين كودكان مبتلا به سرطان صورت گرفت.روش ها: پژوهش حاضر مطالعه‌اي نيمه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون در دو گروه آزمايش و كنترل بود كه پس از اخذ رضايت‌نامه كتبي بر روي 24 نفر از مراقبين كودكان مبتلا به سرطان، در انجمن حمايت از كودكان مبتلا به سرطان اردبيل انجام شد. گروه آزمايش در 8 جلسه گروه‌درماني معنوي شركت داده شد. افسردگي، اضطراب و استرس شركت‌كنندگان قبل و بعد از مداخله با استفاده از مقياس استاندارد افسردگي / اضطراب / استرس بررسي شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 25 و با استفاده از آزمون‌هاي آماري كاي‌اسكوئر ، كولموگروف اسميرنوف ، تي مستقل و تي زوجي، من‌ويتني و ويلكاكسون تجزيه‌و‌تحليل شد. يافته ها: ميانگين ±انحراف‌معيار سني مراقبين خانوادگي در گروه آزمايش و كنترل به ترتيب 8/56 ±39/08 و 9/76 ±38/09 بود. نتايج مطالعه نشان داد افسردگي (0/001=P)، استرس (0/001=P) و اضطراب (0/001=P) مراقبين خانوادگي كودكان مبتلا به سرطان در گروه آزمايش بعد از دريافت مداخلات معنويت‌درماني به شيوه گروهي، در مقايسه با گروه كنترل به طور معناداري كمتر بود. نتيجه گيري: به نظر مي‌رسد اجراي برنامه گروه‌درماني معنوي بر استرس، اضطراب و افسردگي مراقبين خانوادگي اثر داشت. بنابراين تدوين و توسعه چنين برنامه‌هايي مي‌تواند گامي مؤثر در جهت تخفيف مشكلات رواني مراقبين كودكان مبتلا به سرطان و متعاقب آن، حفظ و ارتقاي كيفيت مراقبت ارائه‌شده توسط آن‌ها به عضو بيمار خانواده باشد.