مقايسه تأثير روغن درخت چاي و اسطوخودوس بر نمونه‌هاي باكتريايي دست پرستاران

هدف: دست به عنوان يكي از مهم‌ترين راه انتقال عامل عفونت مطرح است و تأكيد زيادي در مورد بهداشت دست صورت گرفته است. در همين راستا، هدف از اين مطالعه، تعيين تأثير روغن درخت چاي و اسطوخودوس بر نمونه‌هاي باكتريايي دست پرستاران بود.روش ها: اين مطالعه نيمه‌تجربي است و روي پرستاران شاغل در بخش‌هاي ICU انجام شد. نمونه‌ها به روش نمونه‌گيري غير‌احتمالي آسان انتخاب شدند. بعد از تمايل افراد براي شركت در مطالعه و كسب رضايت آگاهانه، پرسش‌نامه جمعيت‌شناختي و فرم كشت توسط كارشناس آزمايشگاه تكميل شد. در مرحله آزمايش، در روز اول در گروه آزمايش اول، دو قطره روغن اسطوخودوس، در روز دوم دو قطره روغن درخت چاي و در روز سوم دو قطره آب مقطر كف دست پرستاران ريختند، سپس آن‌ها دست‌ها را به مدت ده ثانيه ماساژ دادند. قبل و بعد از آزمايش در هر گروه نمونه كشت گرفته شد. در اين پژوهش از محيط كشت با محلول حاوي مصنوعي جامد آگاردار استفاده شد. تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 25 و آزمون كاي‌اسكوئر، تي زوجي و آنووا در سطح معنا‌داري (0/05 يافته ها: شايع‌ترين ارگانيسم‌هاي جدا‌شده در ابتداي مطالعه عبارت‌اند از: استافيلوكوكوس اپيدرميديس (76/8 درصد)، استافيلوكوكوس اورئوس (8/8 درصد)، كلبسيلا (7/9 درصد)، اشريشياكولي (6/5 درصد) بودند. استفاده از روغن اسطوخودوس و درخت چاي در كاهش بار ميكروبي كف دست تأثير داشته است. ماساژ دست با روغن اسطوخودوس در كاهش ميكروب‌ها تأثير كمتري داشته (0/003=‌P)‌، اما روغن درخت چاي سبب كاهش معنادارتر عوامل پاتوژن شده است (0/001=‌P).نتيجه گيري: روغن اسطوخودوس و درخت چاي باعث كاهش بار ميكروبي دست پرستاران شد. به عبارت ديگر، هر دو روش اثربخش بود، ولي ميزان تأثير روغن درخت چاي بيشتر بود؛ بنابراين استفاده از آن‌ها در شست‌وشوي دست جهت از بين بردن باكتري‌هاي كف دست در بخش‌هاي ويژه توصيه مي‌شود.