بررسي ايمني گرده گل زنبور عسل بر عملكرد، استرس اكسيداتيو و تغييرات هيستوپاتولوژي كبد، كليه و پانكراس موش صحرايي

هدف: آثار درماني گرده گل زنبور عسل در مطالعات مختلف به اثبات رسيده، ولي مطالعات سميت در اين زمينه محدود است؛ بنابراين در اين مطالعه آثار سميت احتمالي عصاره هيدروالكلي گرده گل روي بافت‌هاي كبد، كليه و پانكراس موش صحرايي نر بررسي شد. روش ها: چهارده سر موش صحرايي نر به دو گروه هفت‌تايي تقسيم شدند: گروه اول ۸۰۰ ميلي‌گرم بر كيلوگرم عصاره هيدروالكلي گرده گل زنبور عسل و گروه دوم ۱۰۰ گرم بر 0/5 ميلي‌گرم نرمال سالين به صورت درون صفاقي به مدت يك روز دريافت كردند. سپس بيوماركرهاي كبدي، كليوي، پانكراتيك و بيوماركرهاي استرس اكسيداتيو بررسي شد. علاوه بر اين، بخشي از بافت‌هاي كبد، كليه و پانكراس نيز از نظر هيستوپاتولوژيكي بررسي شد.يافته ها: آنزيم‌هاي نيتروژن اوره خون (0/0212=‌P‌) و آسپارتات آمينوتراسفراز (0/0344=P) و بيوماركر مالون‌دي‌آلدئيد (0/018=P‌) بافت كليه در گروه عصاره هيدروالكلي گرده گل زنبور عسل در مقايسه با گروه كنترل از لحاظ آماري كاهش و بيوماركر گلوتاتيون ‌بافت كليه در اين گروه نسبت به گروه كنترل افزايش معنادار نشان داد (‌0/0031=P) ساير پارامترهاي مورد سنجش بين دو گروه معنادار نبود (‌0/05 نتيجه گيري: گرده گل زنبور عسل ويژگي‌هاي درماني دارد و به عنوان يك ماده مغذي مي‌تواند با افزايش محتواي گلوتاتيون و ظرفيت آنتي‌اكسيدانتي بدن براي انسان مفيد و اثربخش باشد. اين ماده در اين پژوهش هيچ اثر سميتي روي اندام‌هاي كبد، كليه و پانكراس ايجاد نكرد و حتي توانست ارگان‌هاي حياتي را در شرايط استرس اكسيداتيو حفاظت كند. هرچند براي رد كردن سميت اين ماده ارزشمند و اطمينان از ايمني آن تحقيقات بيشتري ضروري است.