بررسي اثرات تيمول بر كبد چرب غير الكلي ناشي از استرس بي حركتي مزمن در موش صحرايي

زمينه و هدف: تيمول يك مونوترپن فنولي است كه در پژوهش‌هاي قبلي خاصيت آنتي‌اكسيداني، ضد التهابي آن گزارش شده و به نظر مي‌رسد كه نقش محافظتي براي كبد در برابر آسيب‌هاي ناشي از راديكال‌هاي آزاد را داشته باشد. لذا هدف از اين مطالعه تعيين و بررسي اثرات تيمول بر كبد چرب غيرالكلي ناشي از استرس بي حركتي مزمن در موش صحرايي بود. روش بررسي: اين يك مطالعه تجربي مي‌باشد كه در سال 1399 انجام شد، 24 سر موش صحرايي نژاد ويستار وارد مطالعه شدند و به 3 گروه مساوي شامل؛ شم كنترل، كنترل منفي و درمان(دريافت كننده تيمول با دوز 100 ميلي‌گرم بر كيلوگرم) تقسيم شدند. بعد از 60 روز موش‌ها با كتامين و زايلازين بيهوش و خون‌گيري از قلب انجام و كل كبد براي بررسي‌هاي بافت‌شناسي برداشته شد. ميزان فاكتورهاي التهابي شامل IL6 و TNF alpha;، آنزم‌هاي آنتي‌اكسيدان شامل؛ GPx، SOD و كاتالاز، پروفايل چربي شامل LDL، HDL، تري گليسريد و كلسترول تام و هم‌چنين مالون دي‌آلدهيد(MDA) مورد بررسي قرار گرفتند. داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از آزمون‌هاي آناليز واريانس يك‌طرفه و تست تعقيبي توكي تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان دادند كه در گروه كبد چرب ميزان آنزيم‌هاي آنتي‌اكسيدان كاهش و فاكتورهاي چربي و ميزان MDA افزايش يافت. در حالي كه تيمار با تيمول توانست اين فاكتورها را به حالت نرمال نزديك كند. نتايج حاصل از پاتولوژي نشان داد كه تيمول مي‌تواند با كاهش نكروز سلولي ميزان آسيب ايجاد شده در كبد چرب غير الكلي را كاهش دهد.نتيجه‌گيري: بررسي‌هاي صورت گرفته در پژوهش ما نشان داد كه تيمول مي تواند با خاصيت آنتي‌اكسيداني باعث بهبود عملكرد كبد چرب غيرالكلي ناشي از استرس بي حركتي مزمن از طريق كاهش شاخص‌هاي التهابي، افزايش ايندكس‌هاي آنتي‌اكسيداني و كاهش نكروز سلولي شود.