عنوان مقاله :
بررسي فراواني گونههاي تريكوسترونژيلوس و ديگر تريكوسترونژيليدها در نشخواركنندگان ذبح شده در كشتارگاه همدان در سال 1399
پديد آورندگان :
كاشي نهنجي ، منيژه دانشگاه علوم پزشكي همدان - گروه انگلشناسي و قارچشناسي , فلاح ، محمد دانشگاه علوم پزشكي همدان - گروه انگلشناسي و قارچشناسي , بختياري ، مهران دانشگاه علوم پزشكي همدان - گروه انگلشناسي و قارچشناسي
كليدواژه :
تريكوسترونژيليده , دامها , همدان , كشتارگاه
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: انگلهاي رودهاي زئونوز و نماتودهاي رودهاي دامها به طور غيرمستقيم، از چالشهاي بهداشتي انسان در كشورهاي در حال توسعه ميباشند. با توجه به نقش احتمالي انگلهاي گوارشي دامهاي اهلي در انتقال آلودگي به انسان و همچنين اهميت اقتصادي آنها در توليد فرآوردههاي پروتئني و عدم اطلاع به روز از وضعيت آلودگي نشخواركنندگان منطقه، هدف از اين مطالعه بررسي و تعيين فراواني گونه هاي تريكوسترونژيلوس و ديگر تريكوسترونژيليدها در نشخواركنندگان ذبح شده در كشتارگاه همدان بود. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي مقطعي كه در سال 1399 با مراجعه به كشتارگاه همدان انجام شد، از 338 دام نمونههاي شيردان و روده گرفته شد. نمونهها به صورت جداگانه در ظروف دردار قرار داده شد و جهت تشخيص آلودگي انگلي به آزمايشگاه تحقيقاتي انگلشناسي دانشكده پزشكي همدان منتقل شد. پس از بازكردن و شستشوي محتويات نمونهها در سيني بزرگي، چندين بار اين محتويات از الك سيمي صاف شده و مواد شفاف به دست آمده به تدريج داخل سينيهاي ديگري ريخته شد و به كمك ذرهبين دستي و نور چراغ مطالعه كرمها جدا شد و در بطريهايي حاوي الكلـ گليسرين قرار داده شد. سپس با استفاده از كليدهاي تشخيصي، كرمها درسطح جنس و گونه تشخيص داده شدند. اطلاعات مربوط به دامها از قبيل؛ جنس، نوع دام، محل آناتوميكي و محل زيست دام در فرم اطلاعاتي ثبت شد. دادههاي جمعآوري شده با استفاده از آزمون آماري كاي دو تجزيه و تحليل شدند.يافتهها: از 338 دام مورد مطالعه تعداد70 رأس(20.70 درصد) گاو، تعداد 264 رأس(78.10 درصد) گوسفند و تعداد 4 رأس بز (1.18 درصد) بود. از اين تعداد، 240 دام(71 درصد) نر و 98 دام(28.99 درصد) ماده بودند. 301 رأس(89.05 درصد) جوان و 37 رأس(10.94 درصد) پير بودند. بيشترين درصد نمونههاي آلوده مربوط به استرتاژيا استرتاژي64 مورد(48.5 درصد) و كمترين درصد نمونههاي آلوده مربوط به گونه انگل نماتوديروس فيليكوليس نر 1 مورد(1.6 درصد) بود. اكثر آلودگيها از دامهاي پرورش يافته در منطقه قروه و در جنس نر ديده شد، در ضمن هيچ گونه آلودگي كرمي در گاوها و بزها مشاهده نشد(0.001 p). نتيجهگيري: آلودگي به استرتاژيا در دامهاي مورد مطالعه از شيوع بالايي برخوردار بود، انگل زئونوز تريكوسترونژيلوس در اين تحقيق مشاهده نشد. شيوع نماتودهاي رودهاي در گوسفندان اين منطقه هنوز قابل توجه است كه بايد براي كنترل آنها به وسيله مسئولين ذيربط برنامهريزي شود.
عنوان نشريه :
ارمغان دانش
عنوان نشريه :
ارمغان دانش