شيوع اضطراب و افسردگي در كاركنان بهداشتي- درماني ايران در طي پاندمي كوويد-۱۹: يك مطالعه مرور نظام‌مند و متاآناليز

مقدمه: پاندمي كوويد19 تأثير قابل‌توجهي بر سلامت روان كاركنان بهداشتيدرماني داشته است. هدف از اين مرور نظام‌مند و متاآناليز تعيين شيوع تجميعي اضطراب و افسردگي بين كاركنان مراقبت‌هاي بهداشتيدرماني ايران طي پاندمي كوويد19 مي‌باشد.روش كار: در اين مرور نظام‌مند و متاآناليز، پايگاه داده‌هاي Web of Science، Scopus، Medline (PubMed)، Embase، SID، Magiran و موتور جستجوي Google Scholar به‌منظور يافتن مطالعاتي كه شيوع اضطراب و افسردگي را در كاركنان بهداشتيدرماني طي پاندمي كوويد19 در بازه زماني دسامبر 2019 تا دهم ژوئن 2021 گزارش كرده‌اند بررسي شدند. ارزيابي كيفيت مطالعات اوليه به‌وسيله ابزار Newcastle-Ottawa انجام و از مدل اثرات تصادفي براي برآورد ميزان شيوع تجميعي استفاده شد. همچنين براي ارزيابي ميزان ناهمگني (هتروژنيتي) بين نتايج مطالعات از آزمون χ2 و شاخصI2 استفاده گرديد. ميزان شيوع تجميعي اضطراب و افسردگي در زيرگروه ها بر اساس شدت اضطراب و افسردگي، ابزار ارزيابي و شغل كاركنان گزارش شد. يافته ها: از مجموع ۴۸۸ مقالۀ به‌دست‌آمده در جستجوي اوليه، درنهايت 10 مقاله مرتبط شناسايي و وارد مرور نظام‌مند و متاآناليز شدند. شيوع تجميعي اضطراب 42% (فاصله اطمينان 95 درصد: 25 تا 75) و شيوع تجميعي افسردگي 35% (فاصله اطمينان 95 درصد: 19 تا 55) بود. شيوع تجميعي اضطراب در گروه شغلي پرستاران 54% (فاصله اطمينان 95 درصد: 39 تا 70) و در همۀ كاركنان بخش سلامت 29% (فاصله اطمينان 95 درصد: 17 تا 44) بود. شيوع تجميعي افسردگي در گروه شغلي پرستاران 46% (فاصله اطمينان 95 درصد: 30 تا 63) و در همۀ كاركنان بخش سلامت 17% (فاصله اطمينان 95 درصد: 10 تا 26) بود. نتيجه گيري: يافته‌هاي اين مطالعه حاكي از شيوع بالاي اضطراب و افسردگي در كاركنان بهداشتيدرماني در ايران طي همه‌گيري كوويد19 است. برنامه‌ريزي در جهت انجام مداخلات پيشگيرانه و درماني به‌منظور كاهش بار رواني ناشي از همه‌گيري ضرورت دارد.