پيش‌بيني درصد انحراف از نقطه تعادل استاتيك بر اساس ابعاد آنتروپومتري كارگران ساختماني

مقدمه: از دست دادن تعادل به‌عنوان يك عامل محرك در حوادث سقوط از ارتفاع در حين كار ساخت‌وساز مشخص شده است. به نظر مي‌رسد كه ويژگي‌هاي آناتوميكي و مورفولوژيكي پا بر آمادگي حركتي افراد ازجمله تعادل تأثيرگذار است. درنتيجه تحقيق حاضر با هدف پيش‌بيني درصد انحراف از نقطه تعادل استاتيك، بر اساس ابعاد آنتروپومتري كارگران ساختماني انجام شد.روش كار: اين مطالعۀ توصيفي تحليلي در سال 1398 در بين 114 نفر از كارگران ساختماني شهر قزوين انجام شد. پس از تكميل پرسشنامه دموگرافيك و تعيين معيار ورود، ابعاد آنتروپومتريك نظير قد، وزن، طول پا، طول كف پا، سطح كف پا، عرض مچ پا،‌ عرض قدامي و خلفي كف پا،‌ عرض لگن،‌ محيط مچ پا و محيط ران براي هر آزمودني اندازه‌گيري شدند. سپس تعادل استاتيك آزمودني‌ها توسط دستگاه استابيلومتر در حالت ايستاده با چشم باز ارزيابي شد. نتايج با استفاده از آزمون‌هاي پيرسون، اسپيرمن،‌ تي‌تست مستقل، ‌U من‌ويتني و رگرسيون خطي چندگانه در نرم‌افزار SPSS نسخه 25 بررسي شدند. يافته ها: 29.8% از كارگران ساختماني ازنظر تعادل استاتيك در طبقه ضعيف و خيلي ضعيف قرار داشتند. سن و وزن افراد بر اساس آزمون پيرسون و اسپيرمن با درصد شاخص انحراف معيار، ارتباط معناداري را نشان دادند. بر اساس رگرسيون خطي چندگانه، سن،‌ وزن و سطح كف پا از عوامل پيش‌بيني كننده درصد انحراف از نقطه تعادل استاتيك كارگران ساختماني مي‌باشند.نتيجه گيري: نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه در جامعه كارگران ساختماني سالم با توده بدني نرمال، اطلاعات دموگرافيك نظير سن، پارامترهاي آنتروپومتري وزن و سطح پا از عوامل تأثيرگذار بر تعادل استاتيك مي‌باشند.