تأثير مدل هاي مختلف تحريك الكتريكي جريان مستقيم فراجمجمه‌اي بر تكانش گري داوران ورزشي: نقش سبك هاي رهبري

هدف پژوهش حاضر، تعيين تأثير مدل هاي مختلف تحريك الكتريكي مستقيم فراجمجمه اي بر تكانش گري در داوران ورزشي تيمي بر مبناي سبك هاي رهبري بود. تحريك غيرتهاجمي مغز به عنوان روشي جهت بهبود عملكرد در حيطه هاي مختلف ورزش مورد استفاده قرار گرفته است؛ در حالي كه به نظر مي رسد ميزان تأثيرگذاري آن به عوامل مختلفي از جمله نوع تحريك و تفاوت هاي فردي بين افراد بستگي داشته باشد. از اين رو، تعداد 24 داور ورزشي در رشته هاي تيمي فوتبال، فوتسال، واليبال، هندبال و بسكتبال شامل 12 داور با سبك رهبري تحول گرا و 12 داور با سبك رهبري غيرتحول گرا به صورت داوطلبانه در اين پژوهش شركت نمودند. هر آزمودني در سه جلسۀ مجزا در آزمايشگاه با فاصلۀ حداقل 72 ساعت استراحت بين جلسات حضور يافت. در هر جلسه، ابتدا ميزان تكانش گري با استفاده از آزمون تكانش گري برو/نرو مورد اندازه گيري قرار گرفت و سپس آزمودني ها تحت يكي از 3 نوع تحريك الكتريكي جريان مستقيم فراجمجمه اي شامل تحريك آنودال، كاتودال يا شم به مدت 20 دقيقه با شدت 2 ميلي آمپر قرار گرفتند. پس از اتمام تحريك، مجدداً ميزان تكانش گري مورد اندازه گيري قرار گرفت. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آنواي دو راهۀ مركب نشان داد بين تحريك آند و شم و همچنين بين تحريك كاتد و شَم تفاوت معناداري وجود داشت (به ترتيب 0.001=p ؛ 0.02=p)، در حالي كه بين دو نوع سبك رهبري در انواع تحريك تفاوت معناداري وجود نداشت. به عنوان يك يافتۀ جديد، اين نتايج مؤيد امكان استفاده از تحريك الكتريكي فراجمجمه اي به عنوان ابزاري براي افزايش عملكرد در داوران ورزشي است.