آموزش برنامۀ مداخلاتي آموزشي رواني ويژۀ - مادران نوزاد نارس و ارزيابي اثربخشي آن بر استرس فرزندپروري و بهبود رابطۀ مادر نوزاد

هدف اين پژوهش آموزش برنامۀ مداخله‌اي آموزشي– رواني و ارزيابي اثربخشي آن بر استرس فرزندپروري و بهبود رابطۀ مادر نوزاد بود . اين پژوهش يك كارآزمايي باليني تصادفي بود كه در سال 1396انجام شده است. جامعۀ آماري اين پژوهش عبارت است از كليۀ مادران داري نوزاد نارس،  بيمارستان‌هاي  استان مازندران  كه از اين ميان 40 مادر به روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شده‌اند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرارگرفته‌اند. برنامۀ  محقق‌ساختۀ مداخله‌اي روان‌شناختيآموزشي شامل دوازده جلسۀ يك‌ساعته و ابزارهاي پژوهش شامل مقياس محقق‌ساختۀ استرس فرزندپروري (1397) و چك‌ليست محقق‌ساختۀ تعامل مادرنوزاد (1397) بوده و براي تجزيه و تحليل داده‌هاي پژوهش از طرح اندازه‌گيري مكرر و تجزيه و تحليل واريانس چندمتغيره استفاده شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه مداخلات آموزشيرواني ويژۀ مادران نوزاد نارس،  بر ميزان كاهش استرس فرزندپروري و سه مولفۀ آن «آشفتگي والديني، تعامل آشفتۀ والد نوزاد و انتظارات منفي والديني» اثر معنا داري گذاشته P 0/01 همچنين تعامل والدنوزاد نيز بهبود پيدا كرده استP 0/01 .  نتايج آزمون‌هاي تعقيبي نشان داده است كه تنها مؤلفۀ رفتارهاي احساسي  تعامل والد نوزاد متأثر شده ‌است .(P 0/05 ) نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه برنامۀ مداخلاتي آموزشيرواني بر كاهش استرس فرزندپروري و بهبود رابطۀ مادرنوزاد مؤثر بوده است؛ بنابراين پيشنهاد مي‌شود از اين‌گونه برنامه‌ها در ارتقاي كيفيت زندگي مادران با نوزاد نارس استفاده شود.