اعتباريابي و رواسازي نسخۀ‌ كوتاه پرسشنامۀ‌ سرشت و منش (TCI56) در دانشجويان

هدف از اين پژوهش بررسي مشخصه‌هاي روانسنجي نسخۀ كوتاه پرسشنامۀ سرشت و منش در دانشجويان بود. اين مطالعه توصيفي و از نوع پيمايشي بود. جامعۀ آماري پژوهش شامل تمامي دانشجويان مقطع كارشناسي دانشگاه پيام نور استان گيلان در سال تحصيلي 97 - 1396 بود كه به روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي چندمرحله‌اي، 350 نفر از دانشجويان (217 زن و 133 مرد) انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه سرشت و منش (Adan et al, 2009) و پرسشنامه شخصيتي 5 عاملي نئو (Costa McCrae, 1989) استفاده شد. ضرايب به دست آمده براي خرده‌مقياس‌ها بر اساس آلفاي كرونباخ و بازآزمايي، نشان دهنده پايايي مناسب اين ابزار بود. روايي همگرا از طريق ضريب همبستگي خرده‌مقياس‌هاي اين پرسشنامه با پرسشنامۀ شخصيتي 5 عاملي نئو محاسبه گرديد كه ضرايب معنادار بودند. همچنين، بر اساس نتايج تحليل عاملي تأييدي، هفت عامل ارائه‌شده در مدل Cloninger (نوجويي، آسيب‌پرهيزي، پاداشوابستگي، پشتكار، خودراهبري، همكاري، خودفراروي)، از برازش خوبي برخوردار بود. با توجه به نتايج اين مطالعه، مي‌توان مطرح نمود كه نسخۀ كوتاه پرسشنامۀ سرشت و منش از اعتبار و روايي مطلوبي در نمونه ايراني برخوردار است و جهت استفاده در زمينه‌هاي پژوهشي و باليني مناسب است.