مقايسۀ اثربخشي آموزش ذهن‌آگاهي نوجوان‌محور با مداخلات روان‌شناسي مثبت‌نگر بر علائم داغديدگي و پرخاشگري در نوجوانان داغديده

هدف پژوهش مقايسۀ اثربخشي آموزش ذهن‌آگاهي نوجوان‌محور با روان‌شناسي مثبت‌نگر بر علائم داغديدگي و پرخاشگري در نوجوانان داغديده بود . اين پژوهش  از نوع نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل و دورۀ پيگيري بود. جامعۀ آماري شامل نوجوانان داغديدۀ مراجعه‌كننده به مراكز مشاورۀ آموزش و پرورش شهر شيراز در سال 971396 بودند. 24 نفر به شيوۀ نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و با روش تصادفي در دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌هاي سوگ (Dyregrov, 2001) و پرخاشگري (Buss Perry, 1992) بود. داده‌ها با استفاده از تحليل واريانس با اندازه‌گيري‌هاي مكرر تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد ذهن‌آگاهي نوجوان‌محور و مداخلات روانشناسي مثبت‌نگر بر علائم داغديدگي و پرخاشگري نوجوانان داغديده مؤثر است(P 0/05) و گروه ذهن‌آگاهي نوجوان‌محور تأثير بيشتري از روانشناسي مثبت‌نگر داشته و تغييرات در طول زمان پايدار بوده است.