نقش جو خانواده، رابطه مادر ـ دختر، مهارت‌هاي اجتماعي و اختلالات رواني مادران در پيش‌بيني كودك‌آزاري دختران مقطع متوسطه اول

اين پژوهش با هدف بررسي نقش جو خانواده، رابطۀ مادر‌ دختر، مهارت‌هاي اجتماعي و اختلالات رواني مادران در پيش‌بيني كودك‌آزاري دختران دورۀ متوسطه اول انجام شد. طرح پژوهش از نوع همبستگي بود. جامعۀ آماري 55766 نفر از دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطۀ اول شهر اصفهان در سال تحصيلي 97-1396 به همراه مادرانشان بودند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي 250 نفر از آنها انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گيري شامل پرسشنامۀ جو خانوادگي (Hilburn, 1964)، مقياس رابطۀ والد ـ فرزند (Fine et al. 1983)، پرسشنامۀ مهارت‌هاي اجتماعي نوجوانان (Inderbitzen, Foster 1992)، پرسشنامۀ سلامت رواني (Goldberg, Hillier 1979) و پرسشنامۀ كودك‌آزاري (Noorbakhsh, 2012) بود. داده‌ها با استفاده از روش تحليل رگرسيون گام ‌به‌گام تحليل شدند و يافته‌هاي گام آخر تحليل رگرسيون نشان داد كه رابطۀ مادر ـ دختر و اختلالات رواني مادران، قادر به‌ پيش بيني 10.6 درصد از واريانس نمرات كودك‌آزاري است (P 0/01 ). نتايج اين پژوهش نشان‌دهندۀ اهميت نقش مادر در پيشگيري از كودك‌آزاري دختران دارد. بر همين اساس پژوهشگران و برنامه ريزان حوزۀ مسائل رواني-اجتماعي مي‌توانند با تدوين برنامه‌هاي آموزشي، پيشگيرانه و درماني، فضايي براي كاهش اين معضل فراهم آورند.