واكاوي نقش طردشدگي در محيط كار بر عجين شدن با شغل: با ميانجي‌گري هوش هيجاني(مورد مطالعه: كاركنان اداره كل ورزش و جوانان استان تهران)

هدف از پژوهش حاضر، بررسي تاثير طرد شدگي در محيط كار بر عجين شدن با شغل با ميانجي‌ گري هوش هيجاني در كاركنان اداره كل ورزش و جوانان استان تهران مي باشد. روش تحقيق توصيفي پيمايشي مي‌باشد. جامعه آماري شامل 180 نفر از كاركنان اداره كل ورزش و جوانان استان تهران مي باشد. از بين جامعه آماري 120 نفر براساس رابطه كوكران با خطاي 5درصد به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند و براي جمع آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي استاندارد استفاده شده است كه آلفاي كرونباخ عجين شدن با شغل، 0.901 طردشدگي در محيط كار، 0.918 و هوش هيجاني 0.937 مي‌باشد. براي تجزيه و تحليل داده هاي پژوهش از مدلسازي معادلات ساختاري با بهره گيري از نرم افزارSMART PLS استفاده شد. نتايج پژوهش حاكي از تاثير منفي و معنادار طردشدگي در محيط كار بر عجين شدن با شغل با ميانجي گري هوش هيجاني در بين كاركنان اداره كل ورزش و جوانان استان تهران مي باشد.