عوامل موثر بر بازدهي صندوق هاي مشترك سرمايه گذاري در اقتصاد ايران

No Title

صندوقهاي سرمايه گذاري مشترك به عنوان يكي از مهمترين واسطه هاي مالي غيربانكي نقش انتقال سرمايه را از سوي دارندگان منابع (آحاد جامعه) به سمت مصرف كنندگان (شركتهاي توليدي و خدماتي و ساير) برعهده دارند. در ايران براي نخستين بار در قانون بازار اوراق بهادار مصوب سال 1384، اين صندوقها مورد توجه قرار گرفت و صندوقهاي سرمايه گذاري در سهام از ابتداي سال 1387 به عرصه بازار سرمايه گام نهادند. هدف اين پژوهش بررسي عوامل تاثيرگذار بر بازدهي صندوقهاي سرمايه گذاري سهام با استفاده از سوابق فعاليت اين صندوقها در اقتصاد ايران است. در اين راستا تعداد 136 صندوق مشترك سرمايه گذاري فعال در بازار سرمايه بررسي شده است. تجزيه و تحليل داده ها با ساختار تلفيقي (پانل نامتوازن) و با مدل رگرسيون اثرات ثابت با روش حداقل مربعات معمولي (ols) انجام شده است. نتايج اين تحقيق وجود ارتباط خطي معنادار بين بازده صندوق و متغيرهايي همچون عمر صندوق، انحراف از ميانگين، تملك از كل سرمايه گذاران حقيقي، تورم دوره قبل، شاخص بازار در دوره قبل را تاييد مينمايد. از اين ميان عمر صندوق و تورم بر بازده صندوق، اثر منفي و ساير متغيرها داراي اثر مثبت ميباشند.

No abstract