مديريت استعداد و شايسته سالاري در سازمان: تحليل نقش ميانجي عوامل سازماني

زمينه و هدف: امروزه، شايسته سالاري يكي از اصول اساسي موفقيت سازمانها به شمار مي رود. طبق تحقيقات گذشته، مديريت استعداد بر شايسته سالاري تاثيرگذار مي باشد ليكن تاكنون تاثير عوامل سازماني بر اين رابطه سنجيده نشده است لذا پژوهش حاضر به بررسي تاثير مديريت استعداد بر شايسته سالاري: با تبيين نقش ميانجي عوامل سازماني(حافظه سازماني- راهبرد سازماني- هوش سازماني- مديريت دانش- توسعه سازماني) پرداخته است. روش: اين پژوهش به لحاظ هدف، كاربردي و به صورت توصيفي- پيمايشي اجرا شده است. جامعه آماري تحقيق ، مديران شركت توزيع نيروي برق استان هاي شمالي به تعداد 124 نفر بودند كه حجم نمونه مطابق جدول كرجسي و مورگان 94 نفر تعيين و براي نمونه گيري از روش نمونه گيري تصادفي ساده استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها با روش معادلات ساختاري با نرم افزار اسمارت پي ال اس انجام شد. يافته ها: مديريت استعداد بر شايسته سالاري تاثير معني داري دارد. مديريت استعداد بر عوامل سازماني تاثير معني داري دارد. عوامل سازماني بر شايسته سالاري تاثير معني داري دارند. همچنين يافته ها، نقش ميانجي عوامل سازماني در رابطه بين مديريت استعداد و شايسته سالاري را تاييد كرد. نتيجه گيري: شايسته سالاري به عنوان رمز پيروزي حركت هاي توسعه اي، در درون سازمان ها مي باشد؛ به شكلي كه مديران در هيچ شرايطي نبايد خود را بي نياز از توجه به مفاهيم و آموزه هاي آن بدانند بنابراين بر اساس نتايج اين تحقيق با بهبود مديريت استعداد مي توان سبب افزايش شايسته سالاري در شركت توزيع نيروي برق شد.