مشاركت علم در تغييرات اجتماعي و سياسي: علوم اجتماعي فرونتيك

Scientific Engagement in Social Transformations: Phronetic Social Science

علوم انساني و اجتماعي معاصر با تلاش براي تقليد از روش هاي معرفتي علوم طبيعي پوزيتيويستي، همواره در معرض نقد نسبت به نظرگرايي صرف و ناكارآمدي در عمل در تغييرات اجتماعي بوده است. در نتيجه، در سال هاي اخير طرح ايده كاربردي سازي علوم انساني مورد توجه قرار گرفته است. با اين حال، اين رويكرد نيز در دام تقليد از علوم طبيعي باقي مي ماند و صرفا به جاي تقليد در موضع معرفتي/شناختي، در موضع حل مسئله و عدم توجه به ظرافت هاي زندگي انساني و ژرف كاوي مقولاتي مانند روابط قدرت و تاثير آن بر شكل زندگي اجتماعي عدم اصالت علمي را حفظ مي كند. در مقابل، در رويكرد فرونتيك به علوم اجتماعي، پژوهش به مثابه امري مشاركتي در موضوع مورد بررسي، پژوهشگر را از اين دو خطر بركنار مي دارد و كمك مي كند كه ضمن پرهيز از نظريه پردازي صرف، مباني معرفتي را نيز در پاي كاربرد قرباني نكنيم. در واقع، در اينجا شواهد علمي و حاصل پژوهش هاي مختلف علمي به عنوان منبعي براي تصميم گيري سياسي در فرايند تصميم گيري عمومي قرار مي گيرد و پژوهشگر با درك موقعيت مندي و اهميت تجربه زيسته انساني، ديگر تنها ناظر و گزارشگر موضوع نيست، بلكه با پيگيري آن تا رسيدن به نتيجه اي كه تغيير در شرايط نامطلوب را ايجاد كند، همچنان به فعاليت مشغول است و از دانشمندان علوم اجتماعي خواسته مي شود كه به بازيگران اجتماعي صاحب فضيلت تبديل شوند و به جاي اينكه مقالات و كتب بدون خاصيت واقعي يا عملي بنويسند، با پژوهش خود در حوزه سياستي/خط مشي مورد علاقه خود سياست ورزي كنند. پژوهش حاضر با تبيين مولفه هاي علوم اجتماعي فرونتيك، آن را به عنوان رويكردي بديل براي پژوهش در علوم اجتماعي كه به تغيير واقعي در جامعه رهنمون مي شود معرفي مي نمايد.

the positivist social science usually has been under attack due to its theoretical approach and incapability to affect the social transformations. However, the opposite front, whose stress is on the applicability of the social science, is too criticized for its neglecting of the agilities of the social life such as the power-effect and the complex network of discursive activities which surely affect the semi-real social problems. In response to such weakness points, the Phronetic approach to social science believes that the researcher’s engagement in the process of problem-solving would help not only to overcome the non-applicability of the results, but also to consider the underneath theoretical foundations of the socio-political phenomena. Thus, phronetically studying, the researcher is not a mere observer anymore, but the engaged actor, for whom the human lived experience and its situatedness are the keys to his/her participation in policy-making. In other words, unlike the normal researchers, whose interest is to publish new books and papers, as a virtuous social agent, the phronetic researcher should follow the subject as an active player to fill the exchanging results in his/her own real-life, which leads to a better life. Explaining different aspects of the phronetic approach in social science, the present study attempts to present advantages of the approach in scientific exploring towards social transformation.