مقايسه تعادل ايستا و پويا با آزمون غربالگري عملكردي در پيش بيني بروز آسيب هاي اندام تحتاني درميان هندباليست هاي مرد دانشگاهي

Comparison of Static and Dynamic Balance with Functional Movement Screening Test in Predicting the Incidence of Lower Limb Injuries among College Male Handball Players

سابقه و هدف: شناسايي ريسك فاكتور ها و تعيين نقش آنها در آسيب هاي ورزشي يكي از مهمترين اقدامات پيشگيرانه مي‌باشد. هدف از تحقيق حاضر مقايسه قابليت پيشبيني تعادل ايستا و پويا با نمره آزمون غربالگري عملكردي در وقوع صدمات اندام تحتاني درميان هندباليستهاي مرد دانشگاهي بود. روش بررسي: تحقيق حاضر از نوع مطالعات آينده نگر پيشبينانه بود. جامعه آماري تحقيق شامل مردان هندباليست دانشگاهي در دامنه سني 18 تا 25 سال بود كه تعداد 50 ورزشكار به صورت هدفمند انتخاب شدند. براي ارزيابي تعادل ايستا از تست ايستادن يك پاي لك لك و براي تعادل پويا از تست واي و براي عملكرد حركتي از تست غربالگري حركات عملكردي استفاده شد. همچنين براي ثبت آسيب از فرم گزارش آسيب استفاده شد. نمونه هاي تحقيق در طي يك فصل پيگيري شدند. از نمودار ROC و آزمون رگرسيون براي تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد. يافته ها: طبق يافته‌هاي تحقيق، متغيرهاي تعادل ايستا، تعادل پويا و آزمون غربالگري عملكردي، تفاوت معناداري بين دو گروه هندباليست‌هاي آسيب‌ديده و بدون آسيب داشتند و در كنار هم از لحاظ آماري سهم معناداري در طبقه‌بندي هندباليست‌هاي آسيب‌ديده و بدون آسيب داشتند (p <0.001). همچنين بررسي ضرايب متغيرهاي پيش‌بين نشان مي‌دهد كه آزمون والد براي متغير آزمون غربالگري عملكردي از لحاظ آماري معناداري مي‌باشد و به طور معناداري در توانايي پيش‌بيني مدل و وقوع آسيب سهم دارد (p=0/045). نتيجه گيري: با توجه به نتايج بدست آمده از تحقيق حاضر متخصصين امدادگر ورزشي و همچنين مربيان رشته هندبال از تعادل ايستا و پويا با نمره آزمون غربالگري عملكردي جهت پيشگيري از آسيب هاي اين رشته ورزشي استفاده كنند.

Background and Objectives: Identifying risk factors and determining their role in sports injuries is one of the most important preventive measures. The aim of this study was to compare the predictability of static and dynamic balance with functional movement screening test score in lower extremity injuries among college male handball players. Materials and Methods: The present study was a predictive study. The statistical population of the study included male university handball players in the age range of 18 to 25 years and 50 athletes were purposefully selected. We used stork leg standing test to assess static balance, Y balance test for dynamic balance and functional movement screening test for movement performance. Injury reporting form was also used to record the injury. Research samples were followed up during one season. ROC diagram and Regression test were used to analyze the data. Results: According to the research findings, the variables of static balance, dynamic balance and functional movement screening test had a significant difference between the two groups of injured and uninjured handball players and together there was a statistically significant contribution in the classification of injured and uninjured handball players. (p <0.001) Also, examining the coefficients of predictor variables shows that the Wald test is statistically significant for the functional movement screening test variable and has a significant contribution to the ability to predict the model and the occurrence of damage (p = 0.045). Conclusion: According to the results of the present study, sports assistants as well as handball coaches could use static and dynamic balance with functional movement screening test score to prevent injuries in this sport.