ارزيابي نشست زمين ناشي از افت سطح ايستابي در دشت كاشان

نشست زمين به‏عنوان يكي از پرمخاطره‌ترين پديده‏هاي زيست محيطي مي‏تواند به دلايل متعددي از جمله خالي شدن سفره آب و افت سطح آب‏هاي زيرزميني رخ دهد. نشست با جابجايي‏هاي قائم زمين شروع شده و اغلب باعث ايجاد گودي، گودال يا شكاف‏هاي عميق در سطح زمين مي‏شود. وقوع اين پديده در اكثر موارد باعث ايجاد خساراتي مي‏شود كه عمدتاً برگشت‏ناپذير و پرهزينه‏اند. لذا بسيار مهم است كه به منظور توسعه پايدار منطقه، قبل از وقوع نشست آن را بتوان به‎نحوي دقيق پيش‏بيني و كنترل نمود. در چند دهه اخير، خشكسالي و برداشت بيش از حد منابع آب زيرزميني و در نتيجه افت سطح ايستابي، به‎ويژه در مناطق خشك و كم باران، علت اصلي اين پديده در اغلب دشت‏هاي ايران بوده است. هدف از انجام اين تحقيق محاسبه ميزان نشست زمين ناشي از افت سطح ايستابي در دشت كاشان بوده است. بدين منظور با جمع‏آوري اطلاعات مورد نياز، مدل‏سازي آب زيرزميني به كمك نرم‎افزار GMS انجام شده و در نهايت ميزان نشست طي 15 سال اخير تعيين شده است. نتايج اين مطالعه نشان مي‏دهد كه نشست در منطقه مورد مطالعه، هم از نظر مقدار (از چند ميلي‏متر تا چند سانتي‏متر) و هم از نظر وسعت روند افزايشي دارد. حداكثر ميزان نشست برابر با 95/5 سانتي‏متر به‏دست‏آمده‏است. لذا بسيار ضروري است با مديريت صحيح و نظارت بيشتر در خصوص برداشت آب‏هاي زيرزميني منطقه، مطالعات علمي و اقدامات سريع به منظور تامين آب شرب و كشاورزي مورد نياز از ساير روش‏هاي نظير انتقال آب از ديگر مناطق انجام گيرد.