عنوان مقاله :
تبارشناسي زمينه‌هاي صلح‌گرايي در گفتمان‌هاي شيعه عهد حضور براساس كنش‌هاي گفتماني مرتبط با رفتار امام علي(ع)
پديد آورندگان :
مبلغي ، عبدالمجيد پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي
كليدواژه :
گفتمان شيعه , امام علي(ع) , امام حسن(ع) , امام حسين(ع) , صلح‌گرايي
چكيده فارسي :
هدف پژوهش حاضر تبارشناسي رويكرد امامان شيعه به صلح با توجه به نقش بنيادگذارانه امام علي(ع) در ارتباط با رويكردي از اين گروه، ذيل مناسبات معتبر در سه گفتمان مركزي شيعه در عهد حضور است. به‌همين‌منظور به‌اقتضاي مطالعات گفتماني، به شناسايي كنش‌هاي مركزي در گفتمان نخست شيعه متأثر از امام علي(ع) به‌مثابه سوژه گفتماني، تعقيب چندوچون بروز و ظهور صلح‌گرايي در نگرش امام حسن(ع) و دال‌هاي صلح در گفتمان‌هاي شيعه در عهد ديگر امامان(ع) پرداخته شده‌است. اين پژوهش با بحث از سه گفتمان شيعه سياسي، اجتماعي و اعتقادي تلاش دارد كه نشان دهد چگونه دو كنش مركزي مبارزه و كناره‌گيري، آن‌گونه كه در رويكرد امام علي(ع) بنياد گذاشته شد، كاركردي محوري و نقشي كانوني در هر سه گفتمان ايفا كرده‌است.
