تاريخ تحول معنايي مفهوم انقلاب و تأثير آن بر تولد اسلام سياسي

پژوهش حاضر، كنكاشي در تاريخ تفكر سياسي ايران معاصر از مسير به‌كارگيري رهيافتي نوين به‌قصد گشودن دريچه‌اي جديد در جهتِ تنوير ابعادي از تحولات معنايي مفهوم‌ها و دلالت‌هاي سياسي آن در ايران معاصر است. چارچوب نظري به كار گرفته ‌شده در اين پژوهش، تاريخ مفاهيم راينهارت ‌كوزلك است كه محصول لحاظ كردن تحول چرخش زباني در درون علوم تاريخي است. بر اين اساس، پژوهش حاضر مي‌كوشد تاريخ تحول معنايي مفهوم انقلاب به‌عنوان يكي از محوري‌ترين مفاهيم موجود در تفكر سياسي ايران معاصر را مورد بررسي قرار دهد تا بر مبناي آن به دريافتي از چگونگي تولد اسلام سياسي در ايران معاصر نائل گردد. پرسش اصلي پژوهش آن است كه چگونه ورود و تحول معنايي مفهوم انقلاب به درون نظام مفاهيم اسلام شيعي به تحول معنايي ساير مفهوم‌هاي پيشين انجاميد. فرضيه‌اي كه مطرح مي‌شود اين است كه در عصر جديد با شكل‌گيري ميدان معنايي جديد و ورود مفهوم‌هاي جديدي نظير انقلاب به درون نظام مفاهيم شيعه، لايه‌هاي معنايي جديدي به مفاهيم‌ اساسي شيعه نظير اجتهاد، انتظار و تقيه افزوده شد. اين تحول معنايي در نظام مفهوم‌ها، يك دگرديسي در درون الهيات شيعه را رقم زد كه منجر به تولد «اسلام سياسي» در ايران معاصر شد.