عملكرد رواني معنايي در بزرگسالان دوزبانه عربي-فارسي و تك‌زبانه فارسي

هدف:مطالعه دوزبانگي اغلب از مطالعه توانايي هاي زبان در تك زبانه ها جدا شده است. با اين حال مطالعه مقايسه اي، نتايج بهتر و جامعي مي تواند در اختيار ما قرار دهد. هدف از مطالعه حاضر، يافتن پايه ها و مقايسه توانايي عملكرد رواني معنايي در افراد سالم دوزبانه عربفارس و تك زبانه فارس ساكن اهواز مي باشد.روش بررسي:پژوهش حاضر از نوع مقايسه ايمقطعي روي 58 بزرگسال دوزبانه عربفارس و 60 تك زبانه فارس با محدوده سني 20 تا 40 ساله به روش نمونه گيري در دسترس انجام شد. جهت مقايسه مهارت ناميدن در هر دو گروه دوزبانه و تك زبانه از تكليف رواني معنايي استفاده گرديد. در اين تكليف از فرد خواسته مي شد اسامي مربوط به مقوله ميوه ها و حيوانات را در مدت يك دقيقه نام ببرد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 22 تجزيه و تحليل شد.يافته ها:همه متغيرها به جز متغير تعداد ميوه ها بين هر دو زبان عربي و فارسيِ افراد دوزبانه به لحاظ آماري تفاوت معناداري داشتند (0/05 p). تفاوت در زبان مادري نيز بين دو گروه مورد مطالعه در تمامي متغيرها از لحاظ آماري معنادار بود (0/05 p). تفاوت ميانگين رواني معنايي به زبان فارسي بين افراد دوزبانه و تك زبانه نيز به جز در دو متغيرِ تعداد ميوه و اندازه خوشه در مابقي متغيرها معنادار بود.نتيجه گيري:افراد دوزبانه در زبان دومشان (فارسي) عملكرد بهتري داشتند. بين زبان مادري افراد دوزبانه و تك زبانه در رواني معنايي تفاوت قابل توجه بود، اما در زبان فارسي بين دو گروه در دو متغير تعداد ميوه و اندازه خوشه تفاوت مشاهده نشد.