رابطه شاخص هاي وضعيت بدني با تعادل در دانش آموزان 7 تا 10 ساله

هدف:اختلال حركتي و انحرافات  اسكلتي عضلاني به ويژه در بين دانش آموزان مي تواند يكي از مسائل مهم در سيستم سلامت كشور در نظر گرفته شود. لذا بررسي عوامل مرتبط با وضعيت بدني و اختلالات حركتي مي تواند نقش مهمي در شناسايي و پيشگيري از مشكلات وضعيتي و حركتي داشته باشد. روش بررسي:تحقيق حاضر از نوع توصيفيهمبستگي است. در اين تحقيق 340 دانش آموز پسر با ميانگين سن 0/9±8/2 سال، ميانگين وزن 6/6±26/4 كيلوگرم، ميانگين قد 9/10±125/9 سانتي متر، ميانگين شاخص توده بدني 2/9±16/3 به صورت در دسترس انتخاب شدند. براي  ارزيابي تعادل (ايستاوپويا) ااز دو آيتم ايستادن و راه رفتن روي چوب موازنه آزمون تبحر حركتي  برونينكس اوزر تسكي فرم كوتاه استفاده شد. مولفه هاي وضعيت بدني شامل سربه جلو (فتوگرافي)، شانه گرد (فتوگرافي)، شانه نابرابر (اينكلاينومتر)، اسكليوز (فتوگرافي)، كايفوز (خط كش منعطف)، لوردوز (خط كش منعطف)، لگن نابرابر (اينكلاينومتر) و وضعيت زانو ها (كوليس استخوان) و كف پا (شاخص استاهلي) بودندكه با ابزار هاي استاندارد و معتبر مورد اندازه گيري قرار گرفتند.  به منظور تعيين ميزان ارتباط از روش همبستگي اسپيرمن با توجه به عدم نرمال بودن توزيع داده ها استفاده شد.يافته ها: نتايج توصيفي شيوع ناهنجاري هاي وضعيتي در  اسكوليوز غير ساختاري 55/6 درصد، سر به جلو 48/3 درصد، كف پاي صاف چپ 71/2 درصد بيشترين و هايپر كايفوزيس 3 درصد وزانوي پرانتزي 3/8 درصد كمترين مقدار را نشان داد. نتايج بررسي رابطه بين متغيرها  نشان داد تعادل ايستا با ميانگين (5/2±7/2) ثانيه با  شاخص وضعيت  بدني ميزان افتادگي شانه چپ با ميانگين )1/02 ±0/38( درجه در ميان دانش آموزان 107 ساله پسر همبستگي مثبت (0/155=r)و با مقدار افتادگي شانه راست با ميانگين (1/5±0/86 ) درجه همبستگي منفي (0/192=r) وجود دارد. در ديگر شاخص ها رابطه معنا داري مشاهده نشد. همچنين  تعادل پويا با ميانگين (1/15±5/45) ثانيه با مقدار  زاويه كايفوز با ميانگين (11/6±30/34) درجه (0/108=r) و افتادگي شانه راست با ميانگين (1/5±0/86) درجه (0/119=r) و اندازه انحراف زانوي به داخل با ميانگين (2/1±1/18) سانتي متر (0/173=r) در ميان دانش آموزان 107 ساله پسر همبستگي منفي دارند. در ديگر شاخص ها رابطه معناداري مشاهده نشد بين نمره تعادل كل (مجموع تعادل ايستا و پويا) و مقدار  افتادگي شانه راست (0/185 =r) همبستگي منفي و مقدار  افتادگي شانه چپ (0/146=r) همبستگي مثبت وجود دارد در ديگر شاخص ها رابطه معنا داري مشاهده نشد.نتيجه گيري:نتايج تحقيق حاضر حاكي از ارتباط بين شاخص هاي ميزان افتادگي شانه راست و چپ با تعادل ايستا، ميزان انحراف زانو به داخل، ميزان زاويه كايفوز و ميزان افتادگي شانه راست با تعادل پويا  و ميزان افتادگي شانه راست و چپ با تعادل كل در كودكان 7 تا 10 ساله پسر مي باشد. در نتيجه مي توان استنباط كرد كه تعادل به عنوان يكي از مهارت هاي بنيادي مهم در كودكان كه وابسته به قدرت و انعطاف پذيري عضلات بدن مي باشد با  بروز تغييرات در راستاي بدني در ارتباط بوده و وضعيت بدني و تعادل  مي توانند در يكديگر تاثيرگذار باشند بنابراين باتوجه به ماهيت تحقيق حاضر هنوز نمي توان درباره منشا تغيير و اينكه كدام مورد باعث تغيير و عامل اصلي مي باشد نتيجه گيري كرد و لذا نياز به تحقيقات بيشتر در اين خصوص مي باشد.