روش هاي ارزيابي باليني و آزمايشگاهي استخوان كتف: يك مطالعه ي مروري

هدف:وضعيت مناسب استخوان كتف در طي حركات اندام فوقاني ضرورت دارد. وضعيت نامناسب اين استخوان مي تواند در بروز اختلالات عملكردي شانه و در نتيجه ايجاد درد نقش داشته باشد. بنابراين، آگاهي از روش هاي ارزيابي وضعيت استخوان كتف از اهميت ويژه برخوردار است. هدف از انجام مطالعه ي حاضر، مروري بر روش هاي ارزيابي باليني و آزمايشگاهي استخوان كتف در مطالعات مختلف است.  روش بررسي:كليه ي مطالعات به زبان انگليسي كه از سال 1995 تا 2020 مرتبط با روش هاي ارزيابي استخوان كتف بودند با كليد واژه هايScapular kinematics, Scapular position, Scapular orientation, Clinical assessment, Evaluation, Assess, Measure Shoulder, از موتورجستجوگرهايGoogle, Google Scholar, PubMed, Science Direct انتخاب شدند. معيار ورود، مطالعاتي بود كه در آن ها از روش هاي باليني يا آزمايشگاهي براي ارزيابي وضعيت استاتيك يا ديناميك استخوان كتف استفاده شد.يافته ها:تعداد 29 مطالعه يافت شد كه 14 مورد آن مربوط به روش هاي ارزيابي باليني استخوان كتف و 15 مورد آن مربوط به روش هاي ارزيابي آزمايشگاهي استخوان كتف بودند. در اين مطالعه به تفصيل به معرفي و توضيح اين روش ها، معايب و مزاياي هر روش و نيز ميزان تكرارپذيري هر كدام پرداخته شد.نتيجه گيري:بر اساس مجموع يافته هاي اين مطالعه، هر يك از روش هاي ارزيابي باليني و آزمايشگاهي استخوان كتف داراي موارد كاربرد مختلف و نيز مزايا و معايبي است؛ لذا، به نظر مي رسد نمي توان يكي از روش هاي فوق را به عنوان بهترين روش ارزيابي استخوان كتف معرفي كرد. پيشنهاد مي شود انتخاب طريقه ي ارزيابي استخوان كتف، بر اساس هدف مطالعه، امكانات موجود، و توجه به نقاط قدرت و ضعف هر يك از شيوه هاي نام برده صورت بگيرد.