عنوان مقاله :
ارائه الگوي سياستگذاري دانشگاه ديجيتالي (رويكرد كيفي)
پديد آورندگان :
آراسته ، حميدرضا دانشگاه خوارزمي - دانشكده مديريت - گروه مديريت آموزشي , نوه ابراهيم ، عبدالرحيم دانشگاه خوارزمي - دانشكده مديريت - گروه مديريت آموزشي , عباسيان ، حسين دانشگاه خوارزمي - دانشكده مديريت - گروه مديريت آموزشي , خباره ، كبري دانشگاه خوارزمي - دانشكده مديريت - گروه مديريت آموزشي
كليدواژه :
سياستگذاري آموزشي , ساختاري , فناورانه , فرهنگي و اقتصادي , دانشگاه ديجيتالي
چكيده فارسي :
هدف: پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوي سياستگذاري دانشگاه ديجيتالي انجام شده است. دانشگاه ديجيتالي مفهومي نوظهور است كه به تازگي با حضور فناوري در فضاي آموزش عالي، پديدار شده است. بهترين شكل براي راهبري مفاهيم نوظهور، سياستگذاريهاي درست پيرامون آن پديده نوظهور است كه دانشگاه ديجيتالي نيز از اين قاعده مستثني نيست. به منظور استفاده درست از ظرفيت عصر ديجيتال و فناوري در آموزش عالي و نظام دانشگاهي، اولين گام تدوين سياستهايي در اين زمينه است تا اين مفهوم در رسالت و جايگاه اصلي خودش قرارگرفته و تدريجاً رشد كند.مواد و روشها: بهمنظور انجام پژوهش حاضر از رويكرد كيفي و روش فراتركيب استفاده گرديد. جامعه پژوهش شامل كليه مقالهها، كتابها، گزارشهاي كاري و انتشارات دانشگاهها به تعداد 2000 بوده كه از اين ميان 67 سند (براساس بررسي چكيده و محتواي سند) انتخاب و تحليل شد. بهمنظور تحليل دادهها، از روش كدگذاري استفاده شد بدينصورت كه ابتدا كدگذاري باز انجام گرفت، سپس كدهاي محوري اوليه تدوين شد و در نهايت با كنار هم قرار دادن كدهاي محوري اوليه، كدهاي محوري ثانويه تشكيل شد و بدين صورت ابعاد و مؤلفههاي سياستگذاري دانشگاه ديجيتالي تدوين شد.بحث و نتيجهگيري: يافتههاي تحقيق حكايت از شناسايي پنج بعد سياستگذاري شامل سياستگذاريهاي آموزشي، ساختاري، فناورانه، فرهنگي و اقتصادي داشت. سياستگذاري آموزشي شامل مؤلفههاي ارزشيابي ديجيتالي، كيفيت آموزش ديجيتالي، اكوسيستم يادگيري ديجيتالي، محتواي ديجيتالي، برنامه درسي ديجيتالي و فرايند ياددهي يادگيري ديجيتالي بود؛ سياستگذاري ساختاري شامل سياستها و قوانين ديجيتالي، مديريت و رهبري ديجيتالي، ارزشيابي و كنترل ديجيتالي و منابع انساني ديجيتالي بوده و سياستگذاري تكنولوژي شامل سياستهاي نرمافزاري، سياستهاي سختافزاري و سياستهاي پشتيباني شناسايي شد. همچنين، سياستگذاري فرهنگي شامل مديريت ارتباطات ديجيتالي، دورههاي بينالمللي آموزش عالي، شناخت و نگرش نسبت به دورهها ديجيتالي و دسترسي به آموزش عالي (دورههاي ديجيتالي) برابري اجتماعي بود. نهايتاً، سياستگذاري اقتصادي شامل مديريت مالي، روشهاي تأمين منابع مالي و شيوههاي تخصيص منابع مالي دانشگاه ديجيتالي بود. سياستگذاري در دانشگاه ديجيتالي در چارچوب ابعاد پنجگانه يافتههاي اين تحقيق قوياً توصيه ميشود چرا كه هر يك از اين ابعاد به بخشي از پديده دانشگاه ديجيتالي پرداختهاند و در كنار هم منجر به تحقق و توسعه دانشگاه ديجيتالي خواهند شد.
عنوان نشريه :
مديريت و برنامه ريزي در نظام هاي آموزشي
عنوان نشريه :
مديريت و برنامه ريزي در نظام هاي آموزشي