بررسي نقش مدل تقاضا – كنترل – حمايت در بروز اختلالات اسكلتي عضلاني در پرستاران: يك مطالعه مروري نظام‌مند

مقدمه: پرستاري يكي از پرمخاطره‌ترين مشاغل دنيا است و اين خطرات شغلي مستقيماً بر روي سلامت پرستاران تأثير دارند. اختلالات اسكلتيعضلاني مبتني بر كار بين كاركنان مراقبت‌هاي بهداشتي، به‌ويژه كاركنان پرستاري شيوع دارد. هدف از اين مطالعه مرور نظام‌مند مطالعات درزمينه ارتباط استرس شغلي بر اساس مدل تقاضاكنترلحمايت با اختلالات اسكلتي عضلاني پرستاران است. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه پايگاه داده‌هاي الكترونيك عمده بين‌المللي شامل PubMed، (ISI) Web of Science، Scopus و Science Direct و پايگاه‌هاي فارسي شامل SID،Irandoc،Magiran و Medlib موردبررسي قرار گرفت. جهت بررسي از كلمات كليدي: اختلالات اسكلتي عضلاني، استرس شغلي مدل تقاضاكنترل حمايت و پرستار در منابع فارسي و social support، job stress, job control, job demand و musculoskeletal disorder در منابع لاتين استفاده شد. معيار اصلي ورود به مطالعه بررسي سه متغير بالا در جامعه پرستاران بود. پس از ارزيابي معيارهاي ورود و كيفيت مقالات، 6 پژوهش واجد شرايط شناخته و به مطالعه وارد شدند. نتايج: با توجه به بررسي صورت گرفته بر روي 6 مطالعه در 4 مطالعه متغير استرين شغلي و در 5 مطالعه نيز متغير تقاضاهاي روان‌شناختي شغل با بروز اختلالات اسكلتي عضلاني ارتباط داشتند. ارتباط بين كنترل شغلي و حمايت سرپرست نيز هركدام در يك مطالعه مورد تأييد قرارگرفته است. بحث و نتيجه‌گيري: بررسي هاي نشان داد كه هراندازه ادراك فرد از داشتن كنترل بر كارش بيشتر باشد و سطح تقاضاهاي روان‌شناختي نيز در شغلش كمتر باشد، سلامت شغلي در فرد افزايش مي يابد.