مطالعه ميزان تأثير ارتعاش دست - بازو بر قدرت چنگش دست

زمينه و هدف: آسيب‌هاي اسكلتي عضلاني يكي از شايع‌ترين علل بروز بيماري‌هاي ناشي از كار، غرامت‌ها و غيبت از كار كارگران در محيط‌هاي كاري در دنيا مي‌باشد. در بين عوامل متعدد، مواجهه با ارتعاش يكي از علل اصلي اين آسيب‌ها مي‌باشد. مطالعه حاضر باهدف بررسي تأثير فاكتورها و عوامل كليدي در بروز و تشديد اثرات ناشي از مواجهه با ارتعاش دست بازو انجام‌گرفته است.روش بررسي: در اين مطالعه ميزان ارتعاش وارده به دست و همچنين ميزان نيروي چنگش دست 57 نفر از كارگران در حال كار با آچار بادي در يك صنعت خودروسازي اندازه‌گيري شده است.يافته‌ها: يافته‌هاي اصلي مطالعه نشان داد كه ميانگين نيروي چنگش دست كارگران بعد از مواجهه با ارتعاش از 43.22 به 40.90 كيلوگرم كاهش‌يافته است. نتايج اين مطالعه مي‌تواند اطلاعات ارزشمندي در طراحي ابزار، كنترل بروز و شيوع اختلالات ناشي از ارتعاش ارائه دهد.نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج به‌دست‌آمده به‌طور ميانگين 5.67 درصد كاهش در نيروي چنگش دست مشاهده گرديد. همچنين با توجه به همبستگي قوي ميان ميانگين اختلاف نيروي چنگش دست كارگران قبل و بعد از مواجهه با ارتعاش و شتاب معادل 4 ساعته در محور X مي‌توان به اين نتيجه رسيد كه محور برتر ارتعاش دست - بازو در آچارهاي بادي محور X مي‌باشد