شاخص هاي موثر برتاب آوري بيمارستان درشرايط اپيدمي

مقدمه: مفهوم تاب‌آوري بيمارستان به معناي توانايي يك بيمارستان در مقاومت ،جذب و پاسخ به شوك بلايا مي‌باشد.بشردرطول زندگي با انواع بلايا ازجمله بيماري‌هاي نوظهور دست‌به‌گريبان بوده و خسارات جبران‌ناپذيري را متحمل گرديده است.در مديريت و كنترل بحران اپيدمي‌ها نقش اصلي بر عهده‌ي بيمارستان‌ها مي‌باشد و به همين دليل آمادگي بيمارستان براي استمرار خدمات درماني در بحران‌ها از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. بنابراين مطالعه حاضر باهدف به دست آوردن شاخص‌هاي مؤثر برتاب آوري بيمارستان در شرايط اپيدمي انجام‌شده است.روش بررسي: يك مطالعه كيفي جهت شناسايي شاخص‌ها انجام شد.روش اصلي جمع‌آوري اطلاعات، مصاحبه نيمه ساختاريافته با خبرگان و هم‌چنين بررسي متون گسترده بود.درنهايت با استفاده از روش تحليل محتواي كيفي و با كمك نرم‌افزار MAXQDA ابعاد اصلي ،شاخص‌ها و زير شاخص‌ها استخراج گرديدند. نتايج : طبق نتايج به‌دست‌آمده، ابعاد اصلي شامل 3 بعد (مديريت و رهبري ،آمادگي و ظرفيت تطابق‌پذيري) و شاخص‌هاي اصلي شامل 11 شاخص(مديريت نيروي انساني ،مديريت خدمات پشتيباني ،مديريت بيماري، انسجام و ساختاريافتگي،افزونگي ،مديريت دانش ،فرهنگ‌سازماني ،ارائه‌ي خدمات ،پيشگيري و كنترل عفونت ،بهداشت محيط ،بازيابي )مي‌باشد. نتيجه‌گيري: بيمارستان‌ها به‌منظور بهبود تاب‌آوري مي‌توانند بر روي شاخص‌هاي مشخص‌شده تمركز كرده، نسبت به پايش و بهبود آن‌ها اقدام نمايند.اصلاح و بهبود شاخص‌هاي مؤثر منجر به ارتقاء تاب‌آوري و مديريت و كنترل مؤثر بحران پاندميها در بيمارستان خواهد شد.