ارزيابي ارتباط متقابل الگوي غذايي غالب و پلي‌مورفيسم ژن آديپونكتين بر شاخص‌هاي بيوشيميايي در زنان باردار سالم و مبتلا به ديابت بارداري

مقدمه: رژيم غذايي سالم، نقش مهمي در پيشگيري از ديابت بارداري (GDM) داشته و از سويي ديگر، زمينه ژنتيكي نيز در پاتوژنز GDM مؤثر است. آديپونكتين هورموني است كه تأثيرات گسترده اي بر متابوليسم كربوهيدرات، چربي و پروتئين دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير برهم كنش الگوهاي غذايي غالب و پلي‌مورفيسم ژن آديپونكتين بر فاكتورهاي بيوشيميايي، در بين زنان باردار مبتلا به ديابت بارداري و سالم انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه مورد شاهدي در سال 98-1397 بر روي زنان باردار مراجعه‌كننده به بخش زنان بيمارستان ها/ كلينيك هاي شهر جهرم، استان فارس انجام شد. 387 زن باردار سالم و 306 زن باردار مبتلا به GDM پرسشنامه بسامد خوراك را تكميل نمودند. براي استخراج الگوهاي غالب رژيم غذايي، از روش تحليل مؤلفه هاي اصلي استفاده شد. همچنين آناليز فاكتورهاي بيوشيميايي خون و استخراج DNA ژنومي انجام شد. براي شناسايي پلي‌مورفيسم rs266729 ژن آديپونكتين از تكنيك PCR-RFLP استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS (نسخه 22) انجام شد. براي بررسي برهم كنش بين الگوهاي غذايي غالب و پلي مورفيسم ژن آديپونكتين با فاكتورهاي مختلف بيوشيميايي از آزمون آناليز واريانس مولتي فاكتوريال استفاده گرديد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد.يافته‌ها: بين فراواني پلي مورفيسم rs266729 و GDM ارتباط معني داري مشاهده نشد (0.05 p). در زنان مبتلا به GDM، سطح ليپوپروتئين كلسترول با چگالي زياد (HDLC) در چارك هاي الگوي غذايي «ميوه ها و فرآورده‌هاي لبني» تفاوت معني داري را نشان داد (0.048=p). سطح قندخون ناشتا و تري گليسيريد در چارك هاي الگوي غذايي «ميوه ها و فرآورده هاي لبني»، براي ژنوتيپ هاي مختلف پلي مورفيسم rs266729 در زنان مبتلا به ديابت بارداري، اختلاف معني داري را نشان دادند ( pinteraction به‌ترتيب 0.033 و 0.002).نتيجه‌گيري: در زنان باردار متناسب با ژنوتيپ آديپونكتين، مصرف متعادل ميوه و لبنيات در پيشگيري از ديابت بارداري نقش دارد.