مطالعه و پايش تغييرات سطح آب و تأثير آن بر دماي سطح تالاب با استفاده از شاخص هاي NDWI، MNDWI و AWEI (مطالعه موردي: تالاب هاي شادگان و هورالعظيم)

پايش و حفاظت از تالاب ها به دليل نقش مهم اين منابع در حفظ اكوسيستم و تامين نيازهاي افتصادي و اجتماعي جوامع بشري امري لازم و ضروري مي باشد. در اين تحقيق با استفاده از سه شاخص NDWI، MNDWI و AWEI ميزان سطح تالاب هاي هورالعظيم و شادگان واقع در استان خوزستان در بازه زماني 1397-1378 مورد بررسي قرار گرفت. پس از فرايند پيش پردازش بر روي تصاوير لندست، برپايه 200 نقطه تعليمي حد آستانه هر شاخص در شناسايي سطح تالاب ها تعيين گرديد كه با توجه به دقت كلي 95.5 درصد و ضريب كاپاي 91 درصد، شاخص MNDWI نسبت به دو شاخص NDWI و AWEI از كارايي بهتر و دقت بالاتري برخوردار است. مساحت تالاب ها براي ماه هاي فروردين، شهريور و دي ماه در هر سال كه معرف تغييرات حجم آب ورودي به تالاب ها هستند، با استفاده از شاخص MNDWI محاسبه شد. بررسي روند تغييرات سطح تالاب ها با استفاده از آزمون من-كندال نيز نشان داد كه ميزان تغيير مساحت تالاب ها در سطح اطمينان 95 درصد داراي روند معني دار نيست. اين موضوع بيانگر تأثير دخالت انسان در تنظيم ميزان جريان ورودي به اين تالاب ها توسط سدهاي بالادست به خصوص در زمان خشك سالي و سيلاب مي باشد. به طوري كه بيشترين تغييرات مربوط به ماه فروردين و كمترين آن در ماه شهريور اتفاق افتاده است. هم چنين بررسي همبستگي تغييرات دمايي تالاب ها با تغيير مساحت ها نشان داد كه به طور متوسط به ازاي تغيير هر 1000 هكتار از مساحت تالاب هاي هورالعظيم و شادگان ميزان دما 0.4± درجه سلسيوس تغيير مي كند.