ارتباط ميان كيفيت بصري محيط شهري و ميزان فعاليت بدني شهروندان: يك مطالعه موردي

زمينه و هدف: با توجه به تأثير چشمگير كيفيت بصري محيط بر ميزان فعاليت بدني شهروندان ضروري است تا با مطالعات بين‌ رشته‌اي در كاهش فاصله ميان دو حوزه شهرسازي و سلامت عمومي گام‌هاي اساسي انجام گيرد. اين مطالعه با هدف شناسايي ارتباط ميان كيفيت بصري محيط و ميزان فعاليت بدني شهروندان در محله مهر شهر كرج انجام شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه يك تحقيق كمي است كه با رويكرد تحليل عاملي تأييدي انجام شد. جامعه آماري تعداد 100 نفر از ساكنان محله مهر شهر كرج بوده‌اند كه به ‌صورت تصادفي انتخاب گرديد. گردآوري داده‌ها با استفاده از دو پرسش‌نامه انجام شد. تحليل داده‌ها و آزمون فرضيات با روش تحليل عاملي تأييدي(CFA) و آزمون‌هاي حداقل مربعات جزئي(PLS)، اسپيرمن و تحليل واريانس يك ‌طرفه بود. يافته‌ها: نتايج تحقيق نشان داد كيفيت زيبايي ‌شناختي ادراكي با ميانگين و انحراف معيار 0/57 ±3/62 از لحاظ آماري اختلاف معناداري با ميانگين جامعه داشت(0/001=P). ميانگين و انحراف معيار فعاليت بدني ساكنين 0/51 ±3/24 بود كه اين تفاوت از نظر آماري معني دار بود(0/001=P). نتايج تحليل مسير نشان داد كيفيت زيبايي بصري ادراكي ساكنين از محيط تأثير مثبت و معناداري بر ميزان فعاليت بدني ساكنين در محيط دارد. بهبود تنوع بصري، منظم‌تر شدن، بازتر و وسيع‌تر شدن محيط، طبيعي‌تر بودن، حفظ و نگهداري بهتر، وجود عناصر تاريخي در محيط و شاداب و سرزنده بودن آن، ازنظر ساكنين منجر به فعاليت بدني و پياده‌روي، دوچرخه‌سواري، فعاليت بدني شديد و متوسط در محيط خواهد شد. نتيجه گيري: بهبود كيفيت بصري محيط مي‌تواند شركت در فعاليت‌هاي بدني را تسهيل و تشويق كند و براي ارتقاء فعاليت بدني شهروندان و ارتقاي سلامت عمومي، تغيير و بهبود در برخي از كيفيت ‌هاي بصري در محيط هاي شهري تأثير بيشتري بر سلامت شهروندان خواهد داشت. به‌ منظور افزايش ميزان فعاليت بدني شهروندان، مي‌توان به ‌گونه‌اي هدفمند و دقيق‌ در كالبد محيط هاي شهري تغييراتي ايجاد كرد.