نحوه برخورد با باغيان در فقه اماميه و عامه (تطبيق با قانون مجازات اسلامي)

how to deal Baqie In Islamic Jurisprudence (Compliance with Islamic Penal Code)

منشا جرم انگاري بغي، مقررات اسلامي و شرع مقدس است كه در قانون مجازات اسلامي مصوب 1392 از محاربه جدا و به عنوان مستقل جرم انگاري شد. با توجه به اينكه بغي، يك جرم حدي و مستوجب اعدام است، انتظار اين است نحوه مقابله و مجازات باغيان، با حساسيت زياد و با در نظر گرفتن مباني فقهي، تعيين و تشريح شود. بر اين مبنا، موضوع اين مقاله نحوه برخورد و مجازات باغيان در مقررات اسلامي و تطبيق با موضع قانون مجازات اسلامي مصوب 1392 است تا مشخص شود كه ميزان مسيوليت كيفري باغيان در قانون تا چه ميزان با آموزه هاي فقهي مطابق دارد. اين تحقيق با روش توصيفي- تحليلي، آيات قرآن و احاديث و منابع متعبر اسلامي را بررسي نموده و در پايان مشخص شد عليرغم اينكه قانونگذار سعي نموده در جرم انگاري و مجازات باغيان به آموزه هاي فقهي پايبند باشد، اما در كيفرگذاري اشتباه كرده است و براي آن مجازات حد مقرر نموده است، در حالي كه اكثر فقها، به حدي بودن جرم مذكور نظر نداده اند

Islamic regulations are the source of rebellious criminality that in Islamic Penal Code 1392 Separated from Moharebeh and became an independent criminal. Given that rebellious is a Specific and designated crime and punishable by death, the expectation, taking into account the principles of Islamic law, is to punish the criminals with great sensitivity. On this basis, the subject of this article is how to deal and punish with Acting against the government and Is it in accordance with Islamic Penal Code. This research is descriptive-analytical and analyzed Quran verses and Islamic sources and in the end it became, clear despite the legislator has tried pay attention to jurisprudential rules, but in some cases act hastily and directly anticipates the punishment and ignore of other Islamic solutions