ظرفيت‌سنجي مداخلة حاكميت نسبت‌به ناقضان قوانين جزايي در بوتة نقد قانون حمايت از اطفال و نوجوانان و آيين‌نامة اجرايي آن

Capacity assessment of Sovereign intervention against Children and Adolescents violate Criminal Laws in criticism of the Law on Children and Adolescents Protection and its executive regulations

توجه به مفاد مادة 6 قانون حمايت از اطفال و نوجوانان مصوب 1399 و آيين‌نامة اجرايي مصوب 1400 آن، پرسش نقادانه از ظرفيت‌سنجي مداخلة اثربخش حاكميت، نسبت‌به اطفال و نوجوانان ناقض قوانين جزايي را مطرح مي‌نمايد؛ زيرا از طرفي، مصلحت و منافع عالية اين قربانيان خاموش، ايجاب مي‌كند كه حاكميت، با رويكردي درمانگر و مصلحت‌انديش، در تعيين واكنش نسبت به آنان مداخله نمايد و عدم حمايت جدي حاكميت از آنان، موجب تداوم سلسلة معيوب ناهنجاري رفتاري آنها مي‌شود. از طرفي ديگر، اين امر، با قول مشهور لزوم مداخلة حداقلي حاكميت در عرصة خانواده ناسازگار مي‌باشد. بنابراين مقالة حاضر با روش تركيبي و كاربست مباني كمي و كيفي پژوهش (طيف ليكرت)، مداخلة عندالاقتضاي حاكميت نسبت به اطفال و نوجوانان بزهكار را ارائه كرده است. اين نوع مداخله، با دو رويكرد سلبي و ايجابي، نگاهي كرامت‌بخش و مصلحت‌محور دارد و مستلزم تعامل نهادهاي حاكميتي ملزم به مداخلة حمايتي مندرج در قوانين مذكور است كه ظرفيت‌هاي بومي و محلي را نيز در تعيين و اجراي واكنش جزايي نسبت به اطفال و نوجوانان به كار مي‌گيرد. در اين راستا، ناكارامدي شيوة فعلي حبس و نگهداري در كانون اصلاح و تربيت، مبين لزوم تغيير سياست جنايي واكنشي در اين مسئله بوده و نيازمند زيرساخت‌هاي محكم تقنيني است. به منظور اثربخشي مداخلة اقتضايي حاكميت، ايجاد مرجعي مستقل كه با رويه‌اي واحد، ابتكار، نظارت و پايش مستمر، تمامي مسائل حيطة جزايي اطفال و نوجوانان را پوشش دهد، بسيار ضروري است.

Considering to the Provisions of Article (6) on the law on child and Adolescent Protection approved in 1399 and its executive regulations in 1400, the critical question is arises about the capacity assessment of effective sovereignty intervention against the children and adolescents violate criminal law; Because, on one hand, the best interests of these silent victims, require that the sovereignty should intervene in determining the reaction to them with therapeutic and expedient approach, and the lack of serious protection of sovereignty from them will lead to the continuation of defective series of their behavioral abnormalities. On the other hand, this subject is incompatible to the well- known saying that the sovereignty needs to intervene minimally in family sphere. Therefore this article with combined method and the application of qualitative and quantitative of principles research (Likert Scale), has performed the intervention of sovereign over the delinquent children and adolescents whenever is required. This type of intervention with the negative and positive approach is based on dignified and expedient perspective and requires the interaction of sovereignty institutions in protective intervention contained in said law and also applies local and indigenous capacities in determining and executing of criminal reaction on children and adolescent. In this regard, the inefficiency of this current method such as imprisonment and maintenance in Correctional Centers indicates the necessity of changing in criminal policies in this problem and requires the strong legislative infrastructure. In order to the effectiveness of sovereign contingency intervention, it is necessary to establish an independent institute that could cover initiative, supervision and continuous monitoring in all issues related to children and adolescent crimes with a single procedure.