عنوان مقاله :
مقايسه جاذب هاي معدني و آلي بر پايه پليمر زيست سازگار درحذف كدورت آب
عنوان به زبان ديگر :
Comparison of Inorganic and Organic Adsorbents Based on Biocompatible Polymer in Removal of Water Turbidity
پديد آورندگان :
خائف، مريم دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - دانشكده فني مهندسي - گروه مهندسي شيمي ، تهران، ايران , علي حسيني، افشار دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - دانشكده فني مهندسي - گروه مهندسي شيمي ، تهران، ايران , مير محمدي، امين دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - دانشكده فني مهندسي - گروه مهندسي شيمي ، تهران، ايران , اماني زاده فيني، فرهاد دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - گروه مهندسي نفت - دانشكده نفت و مهندسي شيمي، تهران، ايران
كليدواژه :
تصفيه آب , ذرات كلوئيدي , جاذب معدني , جاذب آلي كيتوسان
چكيده فارسي :
كاهش غلظت ذرات معلق كلوئيدي به عنوان عامل كدورت آب همواره يكي از اهداف اصلي در طراحي تصفيه خانه هاي آب مي باشد. هدف از تحقيق حاضر مقايسه منعقد كننده هاي آلي پليمري زيست سازگار و معدني در حذف كدورت موجود در آب است.
روش بررسي: در دامنه زماني دي تا اسفند سال 1399 نمونه هاي مورد آزمايش از رودخانه كرج پس از مرحله آشغالگيري در تماس با مقادير متفاوت از جاذب ها در موقعيت و شرايط يكسان قرار گرفت، تا علاوه بر پيدا كردن غلظت بهينه مقايسه درستي بين عملكرد جاذب در جذب كدورت انجام گيرد. همچنين براي طراحي آزمايش، تحليل و بررسي داده ها،آناليز واريانس از نرم افزار Minitab استفاده گرديد.
يافته ها: آب رودخانه كرج با كدورتNTU 86/85 در تماس با غلظت هاي مختلفي از آلومينيوم سولفات و كلرورفريك به عنوان منعقد كننده معدني، نشاسته و كيتوسان مديوم به عنوان منعقد كننده هاي آلي پليمري زيست سازگار قرار گرفت0 غلظت هاي5/6 و10 ميلي گرم در ليتر به ترتيب بهترين غلظت هاي كلرورفريك و آلومينيوم سولفات و غلظت هايmg/lit 2/5 ازكيتوسان و نسبت 6 به 4 ميلي گرم بر ليتر از مخلوط كيتوسان - نشاسته بهترين غلظت ها در جذب كدورت مي باشد.
بحث و نتيجه گيري: نتايج حاصل از داده هاي آزمايش نشان مي دهد تركيب درصدهاي مختلفي از كيتوسان-نشاسته بهترين عملكرد را در حذف كدورت ناشي از ذرات كلوئيدي از آب دارا مي باشند. به گونه اي كه تركيب 60% كيتوسان مديوم و 40% نشاسته داراي بهترين درصد حذف ذرات كلوئيدي و كدورت(90%) مي باشد و در مقايسه با جاذب هاب معدني عملكرد بهتري دارد.
چكيده لاتين :
Decreasing the concentration of colloidal suspended particles, the turbidity factor of water, has always been one of the main goals in the design of water treatment plants. The aim of this study was to compare two types of biocompatible polymeric and inorganic organic coagulants in removing turbidity in water.
Material and Methodology: The experimental samples of Karaj River after the garbage collection stage were carried out in the same amount of water and were in the same condition to identify the best percentage of colloidal particle removal and turbidity. Also for experimental design, data and variance analysis were used Minitab software.
Findings: Karaj River water with 85.86 NTU turbidity in different concentration contact with inorganic coagulants (Aluminum sulfate and chloric ferric) and the organic polymeric coagulants (Starch and chitosan medium). The best concentrations of inorganic coagulants as chloric ferric is 6.5 mg/lit and aluminum sulfate is 10mg/lit and for organic polymeric coagulant as: chitosan is 5.2 mg/lit and starch- chitosan medium is 40% of chitosan and 60% starch.
Discussion and Conclusion: The results of experimental data are shown that the combination of chitosan-starch has the best performance in removing turbidity from water. So that finally 60%-40% of chitosan and starch had the best percentage of turbidity removal and up to 99% were able to remove the remaining turbidity.
عنوان نشريه :
علوم و تكنولوژي محيط زيست