شناسايي مولفه هاي برنامه درسي مبتني بر مهارت در آموزش عالي و ارائه يك مدل: مطالعه اي فراتركيب

آموزش هاي مهارتي يكي از ابعاد مهم توسعه پايدار به ويژه در توانمندسازي سرمايه انساني است. از اين رو هدف پژوهش حاضر تبيين مولفه‌هاي برنامه درسي مبتني بر مهارت در آموزش عالي مي باشد، اين پژوهش با رويكرد كيفي و با استفاده از روش فراتركيب  هفت مرحله‌اي سندلوسكي و بارسو (2007) انجام شده است. بدين منظور ابتدا با هدف تعيين جهت گيري مطالعه، سوالات پژوهش تعيين و سپس به منظور گردآوري اطلاعات براي پاسخ به سوالات پژوهش، با بررسي منابع نوشتاري معتبر و مرتبط با برنامه‌هاي درسي مهارتي و مهارت ورزي، تعداد 87 منبع مرتبط شناسايي شد و از اين تعداد، 22 منبع نوشتاري مرتبط، بر اساس معيارهاي ارزيابي كيفيت، به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و طي سه مرحله كدگذاري مورد تحليل قرار گرفت. بر اساس نتايج تحقيق 390 شاخص يا معرف در قالب كدهاي باز، 26 مولفه در قالب كدهاي محوري و 5 بُعد در قالب كدهاي انتخابي از جمله الزامات فردي، الزامات مهارتي، الزامات محيطي، الزامات دانشگاهي و الزامات آموزشي و پژوهشي شناسايي شدند. از يافته هاي اين پژوهش، مي توان در سياست گذاري هاي آموزش عالي در راستاي بهبود برنامه هاي درسي مهارت ورزي در آموزش عالي استفاده كرد.