شناسايي ابعاد ذهن مورد تأكيد و غفلت شده در برنامه درسي و تدريس دانشجويان كارشناسي ارشد مهندسي عمران بر اساس تجربه‌آموزشي زيسته آنان

هدف پژوهش حاضر شناسايي و تحليل تجربه‌هاي آموزشي دانشجويان كارشناسي ارشد مهندسي عمران با تأكيد بر ابعاد ذهن به‌منظور ارتقاي كيفيت آموزش علوم مهندسي است. رويكرد اين پژوهش كيفي و از نوع روش پديدارشناسي است، به همين منظور بر اساس نمونه‌گيري هدفمند، با 18 نفر از دانشجويان كارشناسي ارشد مهندسي عمران مصاحبه صورت گرفت. داده‌هاي به‌دست‌آمده با استفاده از روش كلايزي تجزيه‌وتحليل شدند. يافته‌هاي اين پژوهش گوياي اين است كه بعد ذهني تخصص مدار، بعد ذهني خلاق و بعد ذهني احترام گذار در دانشجويان مهندسي عمران مورد تأكيد واقع شدند و بعد ذهني اخلاق مدار و بعد ذهني تركيب‌گر در دانشجويان مهندسي عمران مورد غفلت واقع شدند كه عوامل مؤثر بر آن عبارت‌اند از: عملكرد نامطلوب دانشجو، كاركرد ضعيف نظام صنعتي، بازدهي نامطلوب آموزش مهندسي عمران، عدم تأكيد بر تلفيق بيروني توسط استاد، عدم تأكيد بر تلفيق دروني توسط دانشجو.